Rudawa powstaje z połączenia potoków Dulówki, Krzeszówki i Rudawki, wypływających z Wyżyny Olkuskiej w okolicach Trzebini, Krzeszowic i na południowo-zachodnich krańcach wsi Rudawa, następnie płynie przez Rów Krzeszowicki, gdzie przepływa przez Niegoszowice, Kochanów i Zabierzów, pod Szczyglicami przedziera się przez Garb Tenczyński i uchodzi w Krakowie między Półwsiem Zwierzynieckim a Zwierzyńcem koło klasztoru Norbertanek.

Rzeka przepływa przez piękne krajobrazowo i ciekawe geologicznie i przyrodniczo obszary Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego. W miejscu, gdzie przełamuje Garb Tenczyński, znajduje się rezerwat przyrody Skała Kmity.

Na terenie Krakowa Rudawa poprowadzona jest sztucznym korytem obwałowanym wraz z bulwarami. U ujścia co roku organizuje się wielkanocny festyn zwany Emausem. Po obu stronach rzeki, począwszy od Salwatora, wzdłuż Błoń ku Mydlnikom ciągną się bulwary. Wiodą nimi asfaltowe alejki spacerowe oraz drogi rowerowe. W dalszej części Rudawa i jej bulwary przebiegają pośród ogródków działkowych i bujnej zieleni Woli Justowskiej.

Przed uregulowaniem rzeki w latach 1910–1912 Rudawa przepływała przez Kraków kilkoma odnogami. Rozlewiska na obszarze Błoń nazywano wówczas Niecieczą ze względu na brak głównego nurtu. Północną odnogą była Młynówka Królewska. Południowa prowadziła do klasztoru Norbertanek w miejscu współczesnego przekopu