Jak zapowiadają organizatorzy wystawa będzie spotkaniem dwóch artystów: „rzeźbiarza słowa Cypriana Norwida i poety formy Igora Mitoraja. „
- Łączy ich nie tylko podobny stosunek do historycznego dziedzictwa, które musi być widziane zawsze w lustrze współczesności, ale także podobny stosunek do tworzywa artystycznego – wyjaśnia Janusz Kozioł z Muzeum ASP.
Prezentowane będą prace ze zbiorów Akademii Sztuk Pięknych, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Muzeum Śląskiego, a także prywatne zbiory rodziny Mitoraja oraz rysunki z Pietrasanty.
- Kończymy w ten sposób mocnym akcentem Open Eyes Art Festiwal 2024, jednocześnie zamykamy Rok Igora Mitoraja na Akademii Sztuk Pięknych – dodaje Janusz Kozioł.
W minionym roku Akademia Sztuk Pięknych uczciła osiemdziesiątą rocznicę urodzin oraz dziesiątą rocznicę śmierci Igora Mitoraja, który jako student związany był z krakowską uczelnią. Artysta, już jako uznany w świecie twórca monumentalnych dzieł rzeźbiarskich, powrócił w 2003 roku do gmachu przy placu Jana Matejki 13, aby odebrać pierwszy w historii naszej Akademii tytuł Doktora Honoris Causa.
Pod koniec ubiegłego roku w ramach obchodów Roku Jubileuszowego Igora Mitoraja w Polskiej Stacji PAN w Rzymie została otwarta wystawa „Igor Mitoraj w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie”, prezentującej archiwalia z okresu krakowskich studiów artysty oraz dokumenty związane z nadaniem doktoratu Honoris Causa.
Na co dzień krakowianie mają okazję zobaczyć w przestrzeni miasta trzy inne rzeźby Igora Mitoraja: na Rynku Głównym od 2005 roku znajduje się głowa, z którą chętnie fotografują się turyści – to rzeźba autorstwa Igora Mitoraja zatytułowana „Eros Bendato”, drugą pracę artysty – „Narodziny Erosa” można zobaczyć przed gmachem Opery Krakowskiej, trzecia znajduje się na zabytkowym dziedzińcu Collegium Iuridicum UJ, przy ul. Grodzkiej.
Igor Mitoraj (1944-2014) studiował na krakowskiej ASP w latach 1966-1968. Malarstwa uczył się pod kierunkiem Tadeusza Kantora. Emigrant od 1968 tworzący poza granicami Polski, we Francji i Włoszech znany z monumentalnych rzeźb w klasycystycznym stylu, przedstawiających uszkodzone ludzkie korpusy. Zdobył uznanie szczególnie w Europie zachodniej.
