„Z żalem zawiadamiamy, że dziś wieczorem po długiej chorobie zmarł Longin Komołowski, Prezes Wspólnoty Polskiej, Wicepremier i Minister Pracy w rządzie Premiera Jerzego Buzka, człowiek 'Solidarności’” – głosi informacja przesłana przez rodzinę i współpracowników Komołowskiego ze „Wspólnoty Polskiej".
„W trakcie całego życia był czynnie zaangażowany w działania na rzecz demokratyzacji kraju - w czasach PRL-u w ramach struktur 'Solidarności', a po 1989 roku sprawując dwukrotnie mandat poselski oraz w ramach struktur administracji rządowej. Mimo ciężkiej choroby do końca angażował się w działania na rzecz Polonii za granicą” – podkreślają bliscy.
Longin Komołowski urodził się 5 stycznia 1948 r. w Czaplinku (zachodniopomorskie). Był absolwentem budownictwa okrętowego Politechniki Szczecińskiej. W 1970 r. jako pracownik Stoczni Gdańskiej brał udział w strajku okupacyjnym w czasie wydarzeń grudniowych oraz w tzw. strajku Bałuki. W sierpniu 1980 r. uczestniczył w strajku w Stoczni Szczecińskiej, który zakończył się zawarciem porozumienia z delegacją rządową. We wrześniu 1980 r. został członkiem NSZZ Solidarność. Dwa lata później współorganizował m.in. podziemne struktury Solidarności w Szczecinie. W latach 1988-1989 współtworzył Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny Solidarności, a od 1990 r. był przewodniczącym Regionu Pomorza Zachodniego NSZZ Solidarność.
W latach 1997–2001 był posłem na Sejm III kadencji. Swoje działania jako poseł kontynuował w latach 2007–2011. Od 1997 do 2001r. był ministrem pracy, a w latach 1999–2001 wiceprezesem Rady Ministrów. W roku 2000 objął stanowisko prezesa Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. Funkcję tę sprawował do 2015 r. Od 2010 r. do 2016 r. był prezesem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.
Polityk zmarł w piątek w Warszawie, przegrał walkę z rakiem.
