Ojciec Tarsycjusz Bukowski z kalwaryjskiego sanktuarium o budowie największej szopki w Polsce

Wasze sanktuarium słynie z jednej z największych i najbardziej znanych ruchomych szopek w Polsce. Pewnie nie jest łatwo ją przygotować.
Jej budowa zaczyna się zazwyczaj dużo wcześniej niż przed samymi świętami. Jeszcze przed rozpoczęciem adwentu zamontowano w bazylice panoramę w formie płótna oraz podest. W ciągu kilku tygodni powstaje na nim szopka w tradycyjnej, charakterystycznej dla zakonu franciszkańskiego formie.

Nie można jej jeszcze zobaczyć?

Oficjalne odsłonięcie następuje tradycyjnie z 24 na 25 grudnia, podczas uroczystej Pasterki.

Figurki zwykle są te same, czy zaskoczycie czymś nowym?

Tło szopki stanowi olbrzymie płótno, na którym widnieje panorama Betlejem. Na głównym podium znajduje się wieloplanowa scena, na której układa się kilkaset figur: ruchomych i statycznych, wkomponowanych w krajobraz betlejemski. Najstarsze pochodzą z XIX wieku. Dekoracje przedstawiają przede wszystkim miejsce narodzenia Syna Bożego z Najświętszej Maryi Panny oraz otoczenie Betlejem. Zgodnie z kalwaryjską tradycją, także w tym roku pojawią się nowe elementy. Centrum tego bożonarodzeniowego misterium stanowi figurka Dzieciątka Jezus, która jest uroczyście wnoszona przez kustosza sanktuarium, przed mszą św. sprawowaną w bazylice o północy, 24 grudnia.

Z czego zrobione są poszczególne elementy?
Kalwaryjska szopka wyróżnia się niezwykłą starannością wykonania. Wykorzystywane do jej budowy są naturalne materiały, tj. drewno, słoma, mech i roślinność, tworzą klimat realnego świata w pomniejszeniu.

Dlaczego w ogóle tworzy się takie szopki? Jaka jest historia tej kalwaryjskiej?

Pierwszą szopkę przygotował św. Franciszek z Asyżu w Wigilię Bożego Narodzenia 1223r. w Greccio. Od tamtej pory jego naśladowcy rozpoczęli tradycję jej budowania i rozpowszechnili na cały Kościół. Kalwaryjska szopka nawiązuje charakterem właśnie do tej z Italii, gdzie w 1223 roku św. Franciszek z Asyżu urządził pierwszą w dziejach szopkę. Zgodnie z franciszkańską tradycją w szopce nie ma odwołań do współczesności. Figury przedstawiają postacie, które mogły żyć w czasach Jezusa. Znaleźć w niej można wiele ruchomych scen z codziennego życia. Szopka pełna jest też różnych dźwięków: dzwonki, śpiew ptaków, szum płynącego strumyka, odgłosy dobiegające z warsztatów i zagród.

Czyli dbacie o tradycję...

Tak. Dawniej szopka kalwaryjska stawiana była w kaplicy Niepokalanego Poczęcia NMP, a od 1964 r. w nawie bazyliki przy ołtarzach św. Marii Magdaleny i św. Katarzyny.

Pierwszy raz w historii zmieniono kurs planetoidy