Las, łąka, szlak górski to doskonałe miejsca na odpoczynek i miłe spędzanie wolnych chwil. Latem chętnie przebywamy na świeżym powietrzu, w otoczeniu przyrody. Wybierając się na spacer czy urlop warto pamiętać, że świat przyrody nie zawsze jest dla nas przychylny. W Polce żyje tylko kilka gatunków, które mogą stanowić dla nas niebezpieczeństwo. Przedstawiamy te, które potencjalnie mogą być dla nas groźne oraz te, które uchodzą za groźne, a jak jest naprawdę? Sprawdź!

Niedźwiedź brunatny to największy drapieżnik Europy ze wszystkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami. Potężnie umięśniony i bardzo silny. W pozycji wyprostowanej mierzy – w zależności od płci – od 1,8 m do 3 m, a waży od 200 do 800 kg. Na nasze szczęście, jest wszystkożerny i łowy traktuje jako jedną z licznych pozycji bogatego menu.
W Polsce występuje w Tatrach i Beskidach (głównie Beskid Niski) i Bieszczadach. Największym skupiskiem niedźwiedzi w Europie jest Rumunia.
Niedźwiedzie najczęściej żerują późnym popołudniem. Podobnie jak ludzie, słabo widzą w ciemnościach, więc z reguły nie żerują w nocy. Jednak mają dobry węch i zapach jedzenia może je zwabić także w nocy. Dlatego przebywając na terenie, gdzie są niedźwiedzie, jedzenia nie należy przechowywać w namiocie czy też zostawiać w samochodzie. Szczególnie niebezpieczne są samice z młodymi. Jeśli spotkasz niedźwiedzia, nie patrz mu w oczy. Stań wyprostowany przed misiem, zacznij głośno mówić, co ślina na język przyniesie. Unieś ręce w górę i poruszaj nimi powoli, wycofując się. Jeśli niedźwiedź zaatakuje, rzuć się na ziemię, przyjmij pozycję embrionalną. Udawaj trupa. Nie należy uciekać - nie masz z nim szans! Szczególnie niebezpieczne są samice z młodymi.
Niedźwiedź brunatny jest chroniony na obszarze całej Polski.

Kleszcz pospolity - to zwykły pajęczak odpowiedzialny za szereg ciężkich chorób, które są efektem jego ugryzienia. Żyje głównie w lasach, na paprociach, roślinach leśnych. Może przenosić choroby takie jak borelioza, wirusowe zapalenie płuc, anaplazmoza oraz kleszczowe zapalenie mózgu, a także tularemię i riketsje.
Ochrona przed kleszczem to zabudowany strój (długie rękawy, długie nogawki spodni, wysokie buty) oraz stosowanie preparatów odstraszających. Warto mieć kapelusz z moskitierą oraz specjalne "antykomarowe" namioty. Przeciwko niektórym chorobom przenoszonym przez kleszcze można się zaszczepić.
Jeśli kleszcz wbił się w skórę, należy go usunąć w następujący sposób:
- Chwyć kleszcza jak najniżej się da przy skórze. W aptece można kupić specjalne szczypce do tego celu, ale możesz też użyć małej pincety. Uważaj, by nie uszkodzić kleszcza - nie można szarpać!
- Ciągnij wolno i delikatnie, aż do usunięcia kleszcza.
UWAGA! Pamiętaj, by nie naciskać wypełnionego krwią odwłoka. Jeśli kleszcz jest nosicielem bakterii boreliozy, znajdują się one w jego żołądku. Jeśli treść żołądkowa kleszcza (krew, którą wyssał) dostanie się do żyły, bakterie boreliozy mogą ew. zostać przeniesione do Twojego organizmu. Jeśli sam nie możesz usunąć kleszcza, powinieneś skontaktować się z lekarzem.

Dzik to popularny i liczny gatunek zamieszkujący terytorium naszego kraju. Jest spokrewniony ze świnią domową. Wszystkożerność dzika powoduje, że watahy (stada dzików) bardzo często żerują w nocy w pobliżu zamieszkałych terenów, gospodarstw rolnych, a nawet wielkich miast. Rolnicy dzików nie lubią, bo dziki doskonale pamiętają, kiedy i gdzie dojrzewa kukurydza, a kiedy ziemniaki i grasują na polach, wyjadając wszystko.
W kontakcie z człowiekiem mogą być groźne – zdarza się, że bywają wyjątkowo agresywne. Dodatkowym atutem jest szybkość dzika. Zwierzę to potrafi nadspodziewanie szybko biegać. Obudzony z drzemki czy zraniony dzik potrafi szarżować niczym afrykański nosorożec, ale to locha z młodymi jest najbardziej niebezpieczna. Broni potomstwa zaciekle i skutecznie.