Pierwsze wzmianki o tej miejscowości pojawiają się w kronikach już w 1317 roku. Przez wieki wieś należał do różnych rodów szlacheckich. Pierwsza świątynia najprawdopodobniej została tam wzniesiona z chwilą erygowania parafii w II połowie XIII w. Po jej rozbiórce, zbudowano i konsekrowano drugi kościół w połowie XV wieku. Służył parafinom do 1755 roku. Wówczas wzniesiono obecnie istniejącą drewnianą świątynię o konstrukcji zrębowej. Jest to podłużny kościół jednonawowy. Od południa przylega do niego kapliczka, a od zachodu kwadratowa wieża. Wnętrze zdobią zabytkowe polichromie i cenne obrazy oraz rzeźby. Na uwagę zasługuje późnobarokowy ołtarz główny, pochodzący z XVII w.
Kult Matki Bożej Bolesnej rozwijał się w Czarnym Potoku od momentu wzniesienia drugiej świątyni i pojawianiem się w niej ołtarza z obrazem Opłakiwania Chrystusa. Jedną z najstarszych i najbardziej znanych wyproszonych tam łask jest uzdrowienie Jędrzeja Szwarcenberga w 1678 r. Przez wieki kolejne osoby wyprosiły to dla siebie i swoich bliskich wiele łask, a kult rozwija się do dziś. Do Czarnego Potoka co roku przybywają tłumy wiernych i modlą się przed obrazem matki opłakującej zmarłego syna. Nie wiadomo dokładnie, z którego roku pochodzi obraz, który został namalowany na desce modrzewiowej. Niewidomo też, kto jest jego autorem, bo pozostawił po sobie jedynie inicjały M.I. Obraz przedstawia scenę pasyjną, a główny akcent malarz postawił na postać Matki Bożej. Ukazuje Ona martwe ciało Chrystusa, a w ten sposób skłania wiernych do refleksji nad własnym życiem.
