Makieta polskiego Akropolis na wystawie "Wawel Odzyskany"
Gdy odzyskanie Wawelu stało się faktem, w 1905 r. żołnierze austriaccy zaczęli opuszczać wzgórze. Z kolei już w 1904 r. Stanisław Wyspiański z architektem Władysławem Ekielskim zaczęli tworzyć wizję dla Wawelu. Zgromadzili zdjęcia, wykonali rysunki.
Postanowili, że nie będą w swoim projekcie ingerować w zabytkową architekturę wzgórza wawelskiego – z wyjątkiem dawnych królewskich stajni i wozowni, przekształconych już przez Austriaków.
W projekcie dla wzgórza pozostały istniejące mury forteczne, natomiast autorzy nowej wizji usunęli z nich krenelaże.
Wyburzone miały zostać zabudowania austriackie, w tym szpitalne. Odzyskana dzięki temu przestrzeń miała zostać zagospodarowana jako trzy place: Katedralny, Zwycięstwa i Izby posłów. Wokół nich w rozmieszczone zostały nowe gmachy. Projektowane place na tej wizualizacji są zaznaczone na czerwono (największy to plac Zwycięstwa, powyżej niego - Katedralny).
Od strony zakola Wisły miał się pojawić Gród Bolesławów z sarkofagiem Bolesława Śmiałego, a dalej teatr grecki - jak opisywał Ekielski - „z czarującym widokiem na okolicę, Tatry i Babią Górę”.
