Rotunda świętych Feliksa i Adaukta (a pierwotnie Najświętszej Panny Marii) została zbudowana w południowej części wzgórza. Posadowiona jest bezpośrednio na skale, wzniesiona na planie czteroliścia, z płasko łupanego piaskowca spojonego wapienną zaprawą. Powstała ok. 1000 roku.

Rotunda świętych Feliksa i Adaukta miała około 11 lub 14 metrów wysokości. Grubość muru dochodzi do 1 metra.

Jaka była funkcja tej kaplicy? Być może służyła ona do gromadzenia i eksponowania relikwii, stanowiła ich swoisty skarbiec. W 1543 r. budowla straciła charakter sakralny: górną część zamieniono na mieszkanie, a niższą - na skład sreber stołowych.

A to już kolejna rotunda przedromańska, dwuapsydowa, tzw. kościół B. Świątynia, zbudowana z wapienia i piaskowca, powstała pod koniec X lub na początku XI. Została wzniesiona na zachód od rotundy świętych Feliksa i Adaukta.