Trzeci park krajobrazowy "Dolina Wisły" ratunkiem dla drzew?

Radny miejski Dominik Jaśkowiec (PO) postuluje utworzenie Parku Krajobrazowego Dolina Wisły we wschodniej części Krakowa. Przygotował rezolucję do władz wojewódzkich, którą wkrótce zajmie się rada miasta.

Nowy park objąłby tereny doliny Wisły na wschód od stopnia Dąbie. W jego granicach miałyby się znaleźć fragmenty dolin rzek Białucha, Dłubnia, Potok Kościeliski i Serafa, a także cenne przyrodniczo tereny Parku Lotników, Lasu Łęgowskiego, Lasu Mogilskiego, Łąk Nowohuckich czy Przylasku Rusieckiego. Park wyszedłby poza Kraków, ale to gdzie zakończyłby się na wschodzie, jest na razie otwarte. To określą konsultacje społeczne.

W obrębie Krakowa mamy teraz dwa parki krajobrazowe - Bielańsko-Tyniecki i Tenczyński. Pierwszy dochodzi do mostu Zwierzynieckiego. Drugi leży głównie za miastem, a w nim obejmuje fragment Bronowic. Niemniej obydwa leżą w zachodniej części miasta. Wschodnia jest pod tym względem pusta.

- Chodzi więc o to, żeby chronić dolinę Wisły od wschodu, bo tereny te są również cenne przyrodniczo - mówi Dominik Jaśkowiec.

Poza Krakowem nowy park mógłby objąć Brzegi i sięgnąć do Puszczy Niepołomickiej. Rezolucja jednak o tym nie mówi, ponieważ to kwestia innych gmin. Tym zajmie się już zarząd i sejmik województwa, a rozmiar i granice parku wyklują się w ramach konsultacji z mieszkańcami.

Marek Kołodziej, kierownik oddziału Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego w Krakowie przypomina, że kiedyś był już pomysł stworzenia parku obejmującego Puszczę Niepołomicką, ale plany upadły. Teraz mogą się odrodzić.

Korzyści z parku
Park krajobrazowy to realne korzyści. Po pierwsze, drzewa znajdujące się na jego terenie podlegają ochronie. Obecne prawo pozwalające na wycinkę na terenach prywatnych nie dotyczą właśnie parków krajobrazowych. Gdyby taki już istniał, to nie doszłoby do wycinki drzew w Parku Lotników z początku roku.

- Wszelkie działania na terenie parku muszą być uzgadniane z jego dyrekcją. Nie można wycinać drzew, nie można realizować inwestycji mocno ingerujących w środowisko - zaznacza Dominik Jaśkowiec.

Park może też powstrzymać zabudowę nad Wisłą. Do tego chroniłby korytarz przewietrzania Krakowa, jakim jest dolina Wisły. Problemem w ustaleniu jego granicy jest to, że objąłby zapewne część gruntów prywatnych. Dlatego konieczne są konsultacje. Wskazówką mogą być plany miejscowe i studium zagospodarowania przestrzennego Krakowa, gdzie wiele terenów w dolinie Wisły jest ujętych jako tereny zielone.

- Pokrzywdzeni mogą być ci, którzy mieszkają na terenie parku, bo ten nakłada pewne ograniczenia pod względem chociażby prowadzenia działalności gospodarczej - mówi Kołodziej.

Pomysł stworzenia parku popiera Kuba Łoginow, dziennikarz portalu porteuropa.eu, który m.in. zajmuje się tematyką ochrony krajobrazu.

- To bardzo dobre rozwiązanie. Tryb uchwalania nowych parków jest prosty. Występuje rada miasta, później decyzja sejmiku. To można zrobić szybko. Osobną kwestią jest program ochrony, który powinien powstać w ciągu pięciu lat - zaznacza.

O powołaniu parku krajobrazowego decyduje sejmik wojewódzki w drodze uchwały. Póki większość w nim ma koalicja PO-PSL jest to realne. Problemem może być wspomniany program ochrony. Obecne władze Zespołu Parków nie ustaliły wciąż programu dla parku Bielańsko-Tynieckiego, choć powinien być gotowy już w 2014 roku.

- Od ośmiu lat nie ma właściwego dyrektora Zespołu. Jest tylko człowiek pełniący obowiązki, który się nie wykazuje. Jeśli marszałek nie rozpisze przejrzystego konkursu na to stanowisko, to nowy park powstanie, ale nie będzie osoby dbającej o przestrzeganie przepisów dotyczących parków - kwituje Łoginow. Ale jak dodaje, nawet bez programu ochrony park ma sens, chociażby pod kątem ochrony drzew.