Wariant brytyjski
Mutacja, określana jako B.1.1.7, została zidentyfikowana po raz pierwszy we wrześniu 2020 roku. Jak dotąd jest uznawana za najbardziej zakaźną - nawet o 30 do 70 proc. bardziej zaraźliwą niż oryginalny SARS-CoV-2. Naukowcy zauważyli, że wariant wirusa z Wysp nie tylko łatwiej przenosi się między ludźmi, ale daje także nieco inne objawy.
Objawy takie jak kaszel, zmęczenie, ból gardła i bóle mięśni mogą występować częściej w wypadku zakażenia brytyjskim wariantem. Zaburzenia węchu i smaku pojawiają się za to głównie przy zakażeniu "oryginalnym" wirusem.
Wariant kalifornijski
Jest to jedna z odmian koronawirusa, która sieje największy postrach wśród lekarzy. Wstępne badania wykazały, że może powodować dwukrotnie wyższy poziom wiremii, czyli obecności namnażających się wirusów we krwi, niż w przypadku macierzystej odmiany. Wariant określany jako B.1.429/CAL.20C. jest także o 40% bardziej zaraźliwy niż wcześniejsze szczepy.
Jak na razie mutacja jest obecna głównie w południowej Kalifornii, u prawie połowy chorych na COVID-19. W związku z szybkim rozprzestrzenianiem przypuszcza się, że niebawem może stać się dominująca. Odmianę wykryto do tej pory jeszcze w 19 innych stanach oraz w krajach takich jak Australia, Dania, Izrael, Nowa Zelandia, Singapur i Wielka Brytania.
Wariant brazylijski
Wariant koronawirusa, który pojawił się w Brazylii, nazywany jest P.1. Jego główne ognisko wykryto w rejonie brazylijskiego Manaus, sam wirus zaś pojawił się także wśród podróżników, którzy odwiedzili miasto. Zgodnie z badaniami wariant miał być obecny już w lipcu 2020. Istnieje ryzyko, że przeciwciała mogą nie rozpoznawać wariantu P.1, co może prowadzić do ponownej infekcji. Wirus może być przy tym trzykrotnie bardziej zaraźliwy, niż macierzysty SARS-CoV-2, o czym poinformował minister zdrowia Brazylii, Eduardo Pazuello.
