WOJCIECH KACZMAREK (ur. 1983)
Jeden z tych, których Wisła ściągała "z Polski" - wychowanek Kani Gostyń. W 2000 roku nie bronił w krakowskim turnieju półfinałowym, ale w finałach z Polonią już tak. Zaraz po złocie kariery nie zrobił, ale po paru latach wypłynął w poważnej piłce. Do ekstraklasy dobił się w Śląsku Wrocław. A w 2011 roku wrócił do Krakowa, z tym że do... Cracovii. Spędził w niej półtora sezonu, i był nawet okres, w którym był najbardziej wartościowym zawodnikiem zespołu. W dorobku ma Puchar Polski zdobyty z Zawiszą Bydgoszcz (2014), a w piłkę wciąż gra - w rodzinnych stronach, w IV-ligowej Carinie Gubin.
MATEUSZ KAŹMIERCZAK (ur. 1983)
Sprowadzony do Wisły z Bałtyku Koszalin, jako reprezentant Polski juniorów. Już jako senior przy Reymonta występował w rezerwach, jego piłkarską przygodę załamała kontuzja kolana. Wrócił w rodzinne strony, grał w Bałtyku Koszalin, po czym wszedł na ścieżkę trenerską. Obecnie szkoleniowiec IV-ligowej Darłovii Darłowo.
DARIUSZ KLIŚ (ur. 1982)
W obu finałowych meczach z Polonią - zmiennik na końcówki. Z Wisły niedługo potem odszedł do IV-ligowej Skawinki, potem grał w Tramwaju Kraków.
MARCIN KRÓLIK (ur. 1982)
Wchodził z ławki w finałowych meczach. Piętno na jego przygodzie z piłką odcisnęła kontuzja (stracił półtora roku); występował w Skawince, Pozowiance i Wiśle Jeziorzany. W tym ostatnim klubie zaczął dość szybko pracę trenerską, obecnie prowadzi Wisłę w klasie A.
