Akt terrorystyczny i zamach stanu - takich określeń używał krakowski sąd opisując przestępcze plany oskarżonego Brunona Kwietnia. I dlatego 48-latkowi wymierzył 13 lat więzienia za przygotowywanie ataku bombowego na Sejm RP, handel bronią i nakłanianie dwóch osób do wzięcia udziału w zamachu.
Sędzia Aleksandra Almert przez blisko pięć godzin uzasadniała swój wyrok. Nie kryła, że niezwykła i niespotykana jak na polskie warunki sprawa ma analogie z zamachami na World Trade Center w USA czy z atakiem Andersa Breivika, który w Norwegii zabił 77 osób.
Kwiecień był przekonany, że „zrobiłby to lepiej”.
- Oskarżony szukał wspólników i mówił im, że jak się uda, przejdą do historii. Nie krył, że mogą jednak dostać dożywocie - cytowała sędzia.
Opisywała oskarżonego jako człowieka, która uważa, że jest „prawdziwym patriotą”. Nakreśliła też jego osobowość jako człowieka, który czuł się niedoceniony, który miał misję i chciał radykalnej zmiany, rewolucji w Polsce. - Oskarżony to osoba nieufna, która obarcza innych za swoje niepowodzenia. To też osoba, która ma poczucie wyjątkowości, nie przeżywa poczucia winy i wyrzutów sumienia, akceptuje postawy aspołeczne i naruszanie prawa, jeśli to prowadzi do celu. Miał poczucie misji - mówiła sędzia.
Odniosła się też do akcji organów ścigania i zatrzymania Kwietnia w listopadzie 2012 r. - W ocenie sądu, tu procedury zostały zachowane i działania Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego były legalne. Opinia fonoskopijna Instytutu Ekspertyz Sądowych była dowodem, że czynności operacyjne zostały przeprowadzone w sposób rzetelny. I w samą porę, bo Kwiecień robił przygotowania do zamachu od 2009 r.
- Nikt oskarżonego Kwietnia do niczego nie namawiał, nie nakłaniał, nie inspirował, nikt oskarżonemu nie podsunął myśli, by zrobić zamach na Sejm, Hannę Gronkiewicz-Waltz, Monikę Olejnik. Wszystkie koncepcje pochodziły od Kwietnia, nie możemy mówić o żadnej prowokacji ABW - powiedziała sędzia Almert.
Dodała, że wszelkie działania oskarżonego związane z zamachem na Sejm wynikały z potrzeby uśmiercenia najważniejszych osób w państwie. I ostrzegła, że: „nie istnieje stuprocentowe bezpieczeństwo, jeżeli chodzi o terroryzm. Musimy się liczyć, że atak terrorystyczny kiedyś nastąpi”.
- Gdyby Brunon Kwiecień nie został zatrzymany, dziś rozmawialibyśmy na zgliszczach państwa - mówiła sędzia do licznie zgromadzonych mediów.
Nie udało się odkryć arsenału 35 sztuk broni, który Kwiecień gdzieś ukrył. Początkowo trzymał go w domku matki, ale potem broń przeniósł z zamaskowanej podziemnej kryjówki. Odkryto tylko spis tej broni, zeznali o niej świadkowie, którzy oskarżonemu sprzedawali pistolety i amunicję. Płacił za nie do kilku tysięcy złotych za egzemplarz. Niektóre nabywał na giełdach militariów w Polsce i za granicą: w Belgii i Czechach.
Maciej O., drugi z oskarżonych w procesie, za handel bronią został skazany na dwa lata więzienia w zawieszeniu na cztery lata. Wyrok jest nieprawomocny.
***
Proces w liczbach
Podczas ogłaszania wyroku podsumowała cały proces w liczbach. Od stycznia 2014 r. krakowski sąd przeprowadził 114 rozpraw, niektóre odbywały się w soboty i niedziele. Były też sesje wyjazdowe u świadków oraz w Sądzie Okręgowym w Warszawie i Sądzie Najwyższym. Krakowski sąd przesłuchał 99 świadków, w tym 5 niejawnych, tzw. incognito. Sąd przesłuchał ich osobiście, ale w taki sposób, że nie byli widoczni dla prokuratora, obrońców i oskarżonego, a jedynie dla sądu. Sędzia ujawniła, że obrońcy wnioskowali o odczytanie zeznań 50 świadków, ale sędzia się na to nie zgodziła i słuchano ich zeznań na rozprawie. Akta sprawy to 109 tomów, w tym 34 tomy akt niejawnych.
