Irena Skupińska jest zdenerwowana, bo jej 18-letnia córka Marta od września nie będzie mogła uczyć się w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Nowym Sączu. Dziewczyna jest upośledzona ruchowo i umysłowo. Od samego początku edukacji ma orzeczenie o indywidualnym nauczaniu. Teraz, zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministerstwa Edukacji, z takim orzeczeniem, będzie mogła uczyć się tylko w domu.
Zbawienny wpływ szkoły
- Kiedy Marta zaczynała naukę, nauczyciel przyjeżdżał do nas. Później dałam się namówić pedagogowi, żeby dziecko uczyło się na terenie szkoły. To okazało się zbawienne dla rozwoju mojej córki - opowiada Irena Skupińska.
Podobne doświadczenie ma Jakub Owsianka z Barcic, ojciec 18-letniego Piotra, który cierpi na rzadką, genetyczną chorobę - rybią łuskę. Chłopiec ma również niepełnosprawność ruchową i umysłową. „Od nowego roku szkolnego mój syn, który przez kilkanaście lat mógł chodzić na swoje indywidualne lekcje do szkoły, którą bardzo lubi, od tego roku szkolnego zostanie zamknięty w domu. To co dla niego i innych chorych dzieci jest namiastką dzieciństwa i chwilami radości, w tak trudnym i pełnym cierpienia życiu, zostanie im odebrane, tylko dlatego, że urzędnicy wiedzą lepiej” - napisał Jakub Owsianka w liście do prezydenta Andrzeja Dudy, żaląc się na rozporządzenie Ministerstwa Edukacji. Pismo wręczył mu osobiście podczas ostatniej wizyty głowy państwa w Nowym Sączu.
Rodzice dzieci, które uczą się w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym, liczą, że szkoła pozwoli im się tam dalej edukować. Nie kryją, że moment kiedy ich pociechy przebywają w szkole to dla nich jedyny wolny czas, w którym mogą załatwić swoje sprawunki.
- Zwyczajnie, po ludzku, potrzebujemy chwili oddechu. A trudno o taki, mając pod opieką osobę niepełnosprawną - mówią.
Tylko bez orzeczenia
Dyrektor Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Grzegorz Rams przekonuje, że szkoła nie chce pozbawiać uczniów możliwości nauki. Dla tych, którzy do tej pory, mając orzeczenie o indywidualnym nauczaniu, mieli lekcje w placówce, planuje utworzyć niewielką, czteroosobową klasę. Warunkiem jest jednak rezygnacja z dotychczasowego nauczania indywidualnego.
- Jeśli jednak rodzice wręczą nam orzeczenie o indywidualnym nauczaniu, musimy postępować zgodnie z rozporządzeniem i zapewnić dziecku naukę w domu - rozkłada ręce dyrektor Grzegorz Rams.
To rozwiązanie nie przekonuje do końca rodziców. Zwracają uwagę, że bez orzeczenia o indywidualnym nauczaniu ich dzieci będą miały trzy razy więcej godzin nauki. - Boję się, że syn z uwagi na swoje dolegliwości może tego nie wytrzymać - mówi Jakub Owsianka.
Na razie chłopiec ma 10 godzin nauki tygodniowo. Ucząc się systemem klasowym, miałby ich ponad 30.
Dla chorych dzieci, które do tej pory były objęte nauczaniem indywidualnym, bariera czasu może okazać się nie do przeskoczenia.
Skazani na więzienie
Władysława Twaróg z Limanowej, mama 15-letniej Gabrysi, z uwagi na stan zdrowia córki nie może ryzykować i pozwolić, by uczyła się ona w klasie. Dziewczynka ma wrodzoną wadę serca oraz zespół di George’a. W ramach indywidualnego nauczania spędza w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Limanowej dwie godziny dziennie. Dzięki temu jest w kontakcie ze zdrowymi dziećmi.
- Dla Gabrysi wyjście do szkoły jest radością. Kiedy przekracza jej próg, oczy zaczynają błyszczeć. Rozporządzenie ministra ją tego pozbawi. To próba odizolowania chorych dzieci od zdrowych i zamknięcia tych pierwszych w więzieniu - ocenia mama Gabrysi.
ZDANIEM RESORTU
Justyna Sadlak z biura prasowego Ministerstwa Edukacji Narodowej:
Uczeń niepełnosprawny, który ma trudności z funkcjonowaniem w szkole, nie powinien być obejmowany indywidualnym nauczaniem. Jest ono formą kształcenia adresowaną do uczniów, którzy w pewnym okresie czasu z uwagi na stan zdrowia nie mogą uczęszczać do szkoły. Dlatego zapewnia się im możliwość realizacji treści programowych w domu, w indywidualnym i bezpośrednim kontakcie z nauczycielem. Uczniowie z niepełnosprawnościami kształceni są w oparciu o orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Na podstawie orzeczenia zespół nauczycieli i specjalistów opracowuje indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny, w którym może wskazać, jeżeli jest taka potrzeba, konieczność organizacji zajęć indywidualnych dla ucznia. Nie jest do tego potrzebna zmiana orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.
W przypadku pytań związanych z organizacją kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, rodzice, a także dyrektorzy szkół, mogą kontaktować się właściwym kuratorium oświaty.
ZOBACZ KONIECZNIE:
Co Ty wiesz o Krakowie? (odc. 44)
