Ceremonia rozpoczęła się mszą świętą w kaplicy cmentarnej, którą odprawił o. Jerzy Pająk. Posterunek honorowy wystawił krakowski garnizon Wojska Polskiego. Po nabożeństwie zebrani przeszli do grobu, gdzie dr Dawid Golik, szef pionu poszukiwań i identyfikacji krakowskiego IPN, przedstawił historię życia Nowaka. Dr Golik kierował pracami na cmentarzu Rakowickim w 2018, Po jego przemówieniu, list prezesa IPN dr. Jarosława Szarka odczytała zebranym zastępca dyrektora Oddziału IPN w Krakowie Cecylia Radoń.
Władysław Nowak ps. Groźny, żołnierz NOW-AK, urodził się 14 maja 1921 r. w Kamyku w pow. bocheńskim. Był synem Stanisława i Anny z domu Stachowicz. Od 1943 r. działał w Narodowej Organizacji Wojskowej kolportując prasę konspiracyjną i współpracując z bratem, Stanisławem Nowakiem „Iskrą”, służącym w oddziale partyzanckim NOW-AK ODB „Jastrzębski”.
W marcu 1945 r. został zatrzymany przez komunistów, udało mu się jednak po kilku dniach zbiec z aresztu Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Bochni, po czym wkrótce przyłączył się do oddziału NOW-NZW Augustyna Rafalskiego „Pogroma”. Brał udział w wielu akcjach grupy od maja do września 1945 r., po czym wyjechał na Ziemie Zachodnie. Ujawnił się tam w marcu 1947 r.
W 1950 r., zagrożony aresztowaniem przez UB, ponownie zaczął się ukrywać. Przebywał m.in. w Łomży i Krakowie. Kontaktował się wówczas z Mikołajem Mazurem, a później uczestniczył w działalności powstałej w tym czasie grupy przetrwania, dowodzonej przez jego brata Stanisława.
Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie zatrzymał „Groźnego” 11 stycznia 1951 r., wskutek gry operacyjnej UB. 31 sierpnia 1951 r. został skazany na śmierć przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie. Wyrok wykonano 24 grudnia 1951 r. w krakowskim więzieniu przy ul. Montelupich, a ciało „Groźnego” pochowano potajemnie w nieoznaczonym miejscu na cmentarzu Rakowickim.
Szczątki Władysława Nowaka zostały odnalezione w maju 2018 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
