Kraków. Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych w katedrze na Wawelu i procesja do grobów królewskich [ZDJĘCIA]

FLESZ - Święto zmarłych. Oni odeszli w tym roku

- Po swojej śmierci i zmartwychwstaniu, które było radykalnym zwycięstwem Boga nad śmiercią raniącą człowieka, Chrystus otworzył przed każdym z nas drogę prowadzącą do pełni życia - mówił kard. Stanisław Dziwisz podczas mszy św., jaką sprawował we Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych w katedrze na Wawelu.

Przypomniał, że w Katedrze Wawelskiej spoczywają relikwie świętego Biskupa i Męczennika Stanisława oraz świętej Królowej Jadwigi. - Wierzymy, że ci Święci modlą się za nami i w sposób szczególny wstawiają się u Bożego tronu za Kościół w naszej ojczyźnie. Potrzebujemy ich pomocy. W królewskiej Katedrze zostały również złożone doczesne szczątki naszych władców, wieszczów narodowych, biskupów krakowskich oraz zasłużonych rodaków - podkreślił kard. Stanisław Dziwisz. - Katedra stała się miejscem spoczynku Marszałka Józefa Piłsudskiego a także prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Kaczyńskiego i jego małżonki, którzy tutaj niejako upamiętniają wszystkie ofiary katastrofy smoleńskiej i tragicznego losu ofiar Katynia oraz innych miejsc kaźni najlepszych synów naszego narodu.

Kardynał Stanisław Dziwisz przypomniał też, że dokładnie 75 lat temu, 2 listopada 1946 r., po przyjęciu poprzedniego dnia święceń kapłańskich w kaplicy biskupów krakowskich, młody ksiądz Karol Wojtyła odprawił w Katedrze Wawelskiej, w krypcie św. Leonarda, trzy msze święte prymicyjne. - Stąd niejako wyruszył do Wiecznego Miasta, by podjąć dalsze studia i przygotować się do czekających go zadań. Stąd, po latach, na początku października 1978 roku wyruszył do Rzymu, by stać się Biskupem Urbis – Miasta oraz duchowym przywódcą Orbis – świata wkraczającego w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa - zaznaczył kard. Stanisław Dziwisz.

Katedra na Wawelu jest miejscem wiecznego spoczynku większości królów polskich i ich rodzin (17 władców wliczając królową Jadwigę i królową Annę Jagiellonkę), narodowych bohaterów i wieszczów oraz biskupów.

Początkowo królów chowano w komorach grobowych znajdujących się pod posadzką. Pierwszym, który spoczął na Wawelu był król Władysław Łokietek. Od króla Kazimierza Jagiellończyka ustalił się zwyczaj grzebania królów w osobnych kaplicach dobudowanych do Katedry. Jako pierwsza powstała Kaplica Świętokrzyska bogato zdobiona dekoracją malarską przez malarzy ruskich, ze wspaniałym nagrobkiem króla Kazimierza Jagiellończyka wyrzeźbionym przez Wita Stwosza, uznawanym za arcydzieło sztuki późnogotyckiej. Wyjątkowym nagrobkiem jest nagrobek króla Jana Olbrachta w niezwykłej renesansowej oprawie architektonicznej w formie antycznego łuku triumfalnego zaprojektowanej przez Franciszka Florentczyka, który wystawiła królowi jego matka – królowa Elżbieta Rakuszanka.

Wśród licznych kaplic Katedry Wawelskiej na szczególną uwagę zasługuje kaplica ufundowana przez króla Zygmunta I Starego zwana Zygmuntowską. Zaprojektowana przez włoskiego mistrza Bartolomeo Berrecci i wykonana w latach 1519-1533 przez rzeźbiarzy włoskich stanowi perłę renesansu Europy Środkowej. Jednak sam Król Zygmunt I Stary oraz jego następcy wraz z członkami królewskich rodzin są pochowani w podziemnych kryptach katedralnych. Większość znajdujących się tam trumien i sarkofagów królewskich to prawdziwe arcydzieła sztuki odlewniczej takie jak sarkofagi Zygmunta Augusta, Stefana Batorego i Zygmunta III oraz złocone miedziane trumny Władysława IV oraz jego żony Cecylii Renaty.

Ostatnie nagrobki królewskie – króla Michała Korbuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego wzniesiono w połowie XVIII wieku z fundacji Księcia Michała Kazimierza Radziwiłła.

Po utraceniu przez Polskę niepodległości zakończyła się pierwotna funkcja Katedry jako kościoła koronacyjnego i miejsca pochówku polskich królów. Gdy zabrakło monarchów kościół wawelski zyskał znaczenie sanktuarium narodowego. Od pogrzebów księcia Józefa Poniatowskiego (1817 r.) i Tadeusza Kościuszki (1818 r.) Katedra na Wawelu zaczęła funkcjonować jako polski panteon – stała się wielkim historycznym cmentarzem, gdzie obok grobów monarszych chowano polskich bohaterów i wieszczów narodowych.

Odwiedzenie grobów królów i bohaterów narodowych w okresie niewoli było obowiązkowym punktem programu każdego polskiego pielgrzyma. Dla pokoleń żyjących pod zaborami Katedra Wawelska była streszczeniem dziejów Narodu, symbolem jego dawnej wielkości i chwały.

Polskich bohaterów narodowych: księcia Józefa Poniatowskiego, Tadeusza Kościuszkę oraz generała Władysława Sikorskiego pochowano obok grobów monarszych w romańskiej Krypcie św. Leonarda, która jest najstarszą częścią Katedry Wawelskiej. W 1936 r. w krypcie ulokowanej w najniższej kondygnacji wieży Srebrnych Dzwonów urządzono mauzoleum I Marszałka Odrodzonej Rzeczpospolitej, Naczelnika Państwa Polskiego – Józefa Piłsudskiego zmarłego w 1935 r. W niszy znajdującej się przed jego kryptą umieszczono urnę z ziemią, którą przywieziono z miejsca kaźni dokonanej przez NKWD w 1940 r. na polskich oficerach w Katyniu.

Obok Józefa Piłsudskiego znajduje się sarkofag pary prezydenckiej Lecha i Marii Kaczyńskich, którzy ponieśli śmierć w katastrofie samolotu w Smoleńsku. Uroczystości pogrzebowe pary prezydenckiej odbyły się w dniach 17–18 kwietnia 2010 r.