Kultowy Drobnerion i oburzał, i przyciągał mieszkańców dawnego Krakowa. Burzliwe dzieje znanego budynku przy Plantach

W kamienicy "Pod Panem Jezusem" na placu Szczepańskim 3 znajdował się szpital dla ubogich kupców oraz mieszczan krakowskich. Kamienica ta w XVIII w. została wyremontowana. W 1817 r. szpital został przekazany Towarzystwu Dobroczynności, a rok później zamknięto go i przeniesiono na Wawel, a następnie do budynku Panien Koletek. Budynek po przeniesieniu szpitala został zaadaptowany na cele mieszkalne, zaś w roku 1876 przekazany Towarzystwu Muzycznemu.

Przed rokiem 1890 r. przeprowadzono remont budynku, a ten wkrótce stał się własnością Romana Drobnera. We wnętrzu kamienicy stworzono restaurację, a w 1904 r. w ogrodzie od strony Plant ustawiono dodatkowy pawilon (według projektu Jana Zawiejskiego, sygnowany przez prowadzącego prace budowlane Władysława Kleinbergera) zwany później "Drobnerionem".

Był to przeszkolony, lekki pawilon, stylem nawiązujący do kawiarni wiedeńskich - czytamy w opracowaniu "Plac Szczepański przez wieki" A. Zabielskiej.

Ówczesni mieszkańcy Krakowa nie byli zachwyceni tym przedsięwzięciem (Franciszek Klein "Planty Krakowskie"):

"Gorzej jest z budynkiem restaracyi Drobnera, który pretensyonalną krzykliwością swego stylu uderza niemiłe oko. Równocześnie sam właściciel tego zakładu przyczynia się do oszpecenia plantacyi w gorszący sposób. Pominąwszy już dziwny co najmniej pomysł kąpielowych koszów, osłonę przed słońcem w cieniu wielkich kasztanów - trudno powstrzymać oburzenie na widok, w najwyższym stopniu brzydkich i niesmacznych szyldów ogłoszeniowych malowanych na ścianie kawiarni, reklamujących firmę sklepu R. Drobnera i inne. Nie dość, że restauracya Drobnera ciągnie zyski z plantacyi nie poczuwając się zupełnie do obywatelskiego obowiązku upiększenia choćby tylko tego kawałka ogrodu przez siebie zajmowanego, ale przeciwnie nie gardząc nawet tak mizernym dochodem jak czynsz za wynajem muru pod reklamę".

13 lutego 1907 roku Drobnerion spłonął. Prasa podawała, że powodem pożaru była źle wykonana instalacja elektryczna, mówiło się też o podpaleniu. Po pożarze kawiarnię odbudował W. Kleiberger już bez udziału J. Zawiejskiego.

• Po śmierci R. Drobnera w 1913 r. piętro kamienicy zaadaptowano na kinoteatr "Wisła";
• po I wojnie światowej działał tam lokal dancingowy "Polonia";
• następnie kawiarnia "Udziałowa";
• w 1918 r. znajdował się kabaret "Rozmaitości" Leona Wyrwicza;
• w 1927 r. budynek stał się własnością rodziny Szarskich;
• później od nich wynajął go Jan Bisanz, który przywrócił budynkowi dawną świetność: stworzył kawiarnię, którą nazwał z francuska "Pavillon". Taki stan rzeczy utrzymywał się do początku II wojny światowej;
• w 1940 r. odbywały się tu koncerty oraz funkcjonowało Volksdeutches Ringskasino.

W latach 50. funkcjonowały tam kawiarnie "Gastronom-Adria", później Esplanda. W latach 60. budynek "Drobnerionu" wyburzono, a na jego miejscu wybudowano Biuro Wystaw Artystycznych. W latach 90. gmach pod numerem 3 uzyskał nową fasadę. Obecnie mieszczą się tu różne firmy i instytucje.

Zobacz archiwalne zdjęcia!