Blok Szwedzki, os. Szklane Domy 1
Blok Szwedzki był powiewem nowoczesności, pierwszym niesocrealistycznym budynkiem w Nowej Hucie. Budynek wyróżniał się kolorową elewacją oraz zdecydowanie większą powierzchnią przeszkleń niż w innych podobnych budynkach, dzięki czemu do mieszkań wpadały duże ilości światła. Loggie ułożone były w charakterystyczny wzór.
Wybudowany został przy dzisiejszej al. Przyjaźni. Według pierwotnych planów tę część założenia urbanistycznego oznaczono symbolem B-32. Budynek był dziełem czołowych projektantów krakowskiego Miastoprojektu - Janusza i Marty Ingardenów. Projekt był opracowywany od października 1956 do listopada 1957 i następnie realizowany do lipca 1959 r. Kolorowy blok stanowił wówczas przykład nowoczesnej awangardowej architektury.
Mistrzejowice
Nowohuckie osiedle zaprojektowane przez zespół prof. Witolda Cęckiewicza na planie liścia lub gałązki.
Mistrzejowice są zbudowane w oparciu o trzon czyli główną ulicę Srebrnych Orłów, którego rozchodzą się rozgałęzienia, dwie główne gałęzie ks. Jancarza oraz Piasta Kołodzieja - wzdłuż tych ulic poprowadzone zostały ciągi komunikacji tramwajowej w dzielnicy do pętli „Mistrzejowice” oraz „Os. Piastów”.
"Z kolei z tych ulic „gałęzi” wyrastają następne w formie już osiedlowych ulic wewnątrz rozplanowanych między głównymi ulicami, czterech osobnych podzespołów mieszkaniowych, późniejszych osiedli. W dolnych częściach każdego z tych podzespołów rozplanowano tarasowo, równolegle do siebie ułożone, podłużne, czteropiętrowe bloki o południowej ekspozycji elewacji, które w koncepcji drzewa mają symbolizować liście. Powyżej zaplanowano mniejsze powierzchniowo bloki: czteropiętrowe „puchatki” oraz dziesięcio- i jedenastopiętrowe m.in. „punktowce”, mające symbolizować owoce" - charakteryzuje projekt "Nowa Huta Architektoniczny portret miasta drugiej połowy XX wieku".
Unity Tower, dawniej biurowiec NOT
Dziś budynek Unity Tower stanowi reprezentacyjną część kompleksu biurowego Unit, przez całe dekady jednak mierząca niemal sto metrów konstrukcja nosiła miano "Szkieletora". Rozpoczętą w 1975 roku budowę zakończono dopiero w 2020 roku, przez ponad 40 lat "Szkieletor" swoją charakterystyczną niedokończoną sylwetką górował nad miastem, żeby nie powiedzieć - straszył.
A plany były, kiedy w 1968 roku ogłaszano konkurs... Konstrukcja powstała w przeciągu czterech lat, później ze względów finansowych pozostawiona na lata w stanie "szkieletowym". Był plan, by powstały tu mieszkania dla robotników Nowej Huty, hotel, planowano także wyburzenie. Ostatecznie - po dekadach bycia symbolem miasta - stał się zwykłym biurowcem.
Teatr Ludowy
Działa od 3 grudnia 1955 r. Budynek teatru zaprojektowali Janusz Ingarden i Marta Ingarden oraz Jan Dąbrowski.
Teatr miał być w założeniach sceną kameralną nowohuckiego teatru, który według planów miał powstać po południowej stronie Placu Centralnego i w czasie budowy występował pod nazwą Teatr Kameralny.
Większy, nazwany Teatrem Wielkim, miał stanąć w samym centrum, przy pl. Centralnym. Jego pojemność przewidywano na ponad tysiąc miejsc, a scena miała być dostosowana do inscenizacji monumentalnych i operowych. Nigdy nie powstał.
