- Naszej sąsiadce zawdzięczamy życie. Gdyby nie ona, mogłoby nas tutaj dzisiaj po prostu już nie być - mówi Małgorzata, mieszkanka jednego z domów przy ulicy Miłej w Zbylitowskiej Górze. Od pożaru sadzy w budynku popękały co prawda tynki, ale czujna sąsiadka zapobiegła tragedii.
Było około północy, kiedy czteroosobowa rodzina kładła się już do łóżek. - Wcześniej zeszłam jeszcze do piwnicy, żeby sprawdzić piec centralnego ogrzewania. Wszystko było w porządku, poszłam spać - opowiada pani Ewa.
Ledwo zmrużyła oczy, rozległ się dźwięk dzwonka u drzwi. Tylko pani Maria, najstarsza z kobiet, nie zdążyła jeszcze usnąć. Zdziwiona zerwała się, żeby sprawdzić, kto niepokoi o tej porze. W drzwiach stała kobieta. Mówiła, że dom może się zapalić.
- Tej nocy akurat nie mogłam zasnąć. Męczył mnie kaszel. Kiedy stałam przy oknie, poczułam dziwny zapach i zobaczyłam na naszej ulicy kłęby dymu. Buchał z komina domu. Widząc jeszcze iskry, postanowiłam się ubrać i sprawdzić, co się dzieje - opowiada Joanna Fikas.
Kiedy tylko wszczęła alarm, sąsiedzi momentalnie byli na równych nogach. - Początkowo nie wiedziałam co się dzieje. Szybko narzuciłam na siebie ubranie i wybiegłam przed dom. Moim oczom ukazał się ogień wydobywający się z komina - opowiada jedna z kobiet. Mieszkańcy zagrożonego domu zdążyli wygasić piec. Mimo to, w budynku coraz silniej wyczuwalny był swąd spalenizny. Na miejsce od razu wezwano strażaków. Ośmiu ratowników z ogniem walczyło ponad dwie godziny.
- Doszło do zapalenia się sadzy w kominie. Ugasiliśmy ją proszkiem gaśniczym. Sprawdzono także cały dom przy użyciu kamery termowizyjnej - mówi Łukasz Romaniec z Komendy Miejskiej PSP w Tarnowie.
Dzień po całym zdarzeniu czteroosobowa rodzina postanowiła podziękować kobiecie, która zapobiegła tragedii.
- Dzięki niej nie tylko nie straciliśmy domu, ale przede wszystkim życia - podkreśla pani Małgorzata. - Ustalenie bohaterki nie było takie proste. Kiedy się paliło, byliśmy w szoku. Mimo, że się nam przedstawiła, nie zapamiętaliśmy, o kogo chodzi - dodaje.
Kilka dni później okazało się, że była to kobieta mieszkająca na sąsiedniej ulicy. Uratowane wybrały się więc osobiście jej podziękować.
- Nic wielkiego nie zrobiłam - mówi skromnie Joanna Fikas. - Chyba opatrzność nad sąsiadkami czuwała, bo zazwyczaj o tej porze śpię.
Za swoją postawę została również wyróżniona przez wójta gminy Tarnów.
- Pani Joanna powinna być dla innych wzorem do naśladowania. Nie pozostała obojętna i zareagowała bardzo szybko. Dzięki jej postawie skończyło się tylko na strachu. Oby więcej takich przykładów - mówi Grzegorz Kozioł. Samorządowiec wręczył kobiecie okolicznościowy dyplom oraz kosz ze słodkościami.
