Projekt powstał w ramach Koła Naukowego Projektowania Zrównoważonego Politechniki Krakowskiej przy wsparciu Studenckiego Laboratorium Innowacji FutureLab PK. Za projektem stoją: Anna Zagórska, Antonina Wójtowicz, Weronika Żuławska (absolwentki PK, które zapoczątkowały projekt), Wiktoria Sitko, Amelia Buda, Jakub Potoniec (III rok), Angelika Szydłowska, Anna Michalik, Emilia Sitek, Gabriela Rotter, Karolina Świdzińska oraz Zuzanna Rosa (II rok).
- Wierzymy, że doświadczenie problemu w realnej sytuacji wywiera większy wpływ niż tylko teoria usłyszana na sali wykładowej. Ponadto poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju wydarzeniach wraz z naszym projektem chciałyśmy przyczynić się do ogólnego uświadamiania społeczeństwa, że brak właściwej infrastruktury - w tym odpowiedniej nawierzchni - może uniemożliwiać osobom o specjalnych potrzebach pełne korzystanie z życia społecznego, kulturalnego i rekreacyjnego - mówi przewodnicząca projektu "Poligon dostępności" Wiktoria Sitko, studentka III roku architektury PK.
Projekt rozpoczęto od badań obecnych potrzeb i trudności osób z niepełnosprawnościami w poruszaniu się po przestrzeni miejskiej.
- Odbyłyśmy rozmowy z ekspertami w dziedzinie dostępności. W celu uzyskania większej liczby odpowiedzi z tego zakresu prowadziłyśmy również ankiety internetowe, które miały na celu zebranie szerszej perspektywy dotyczącej barier i wyzwań, z którymi osoby z różnymi niepełnosprawnościami muszą mierzyć się codziennie w warunkach miejskich - relacjonuje Wiktoria Sitko.
Co ciekawe, okazało się, że inaczej na te same kwestie w dziedzinie szeroko rozumianej dostępności patrzą osoby, które mają różne niepełnosprawności. Przykładowo: dla osoby niewidomej lub słabowidzącej krawężniki są dodatkową pomocą w określaniu zmiany charakteru posadzki i przestrzeni, natomiast dla osób z trudnościami w poruszaniu się różnice w wysokości posadzek stanowią poważną barierę przestrzenną.
Na podstawie tych badań stworzono grafiki porównujące właściwe i niewłaściwe praktyki przy projektowaniu przestrzeni, a w szczególności nawierzchni. Następnie powstał właściwy "Poligon", czyli ścieżka składająca się z różnych typów podłoża w zależności od potrzeb i trudności osób z nich korzystających.
Elementy "Poligonu" miały być lekkie, możliwe do samodzielnego szybkiego układania i składania oraz prostego przechowywania. W związku z tym zespół przygotował symulacje realnych nawierzchni wewnętrznych i zewnętrznych (np. płytki chodnikowe, kostka brukowa, trawa) oraz nałożył je na kwadratowe formy sklejki. Powstało kilkanaście takich "płytek", co pozwala na swobodną aranżację przestrzeni ćwiczeń służącej do prób poruszania się jako osoba jeżdżąca na wózku inwalidzkim, osoba niewidoma albo turysta ciągnący ciężką walizkę.
- "Poligon dostępności" nigdy nie będzie wyglądał tak samo. Jednego dnia może symulować uliczki starego miasta i składać się tylko z kilkunastu płytek z kostką brukową. Kolejni studenci, chcący przeanalizować strefę wejścia w budynku, mogą natomiast stworzyć przestrzeń łączącą płyty chodnikowe z wewnętrznymi płytkami gresowymi i wycieraczkami. Możliwych kombinacji jest mnóstwo - tłumaczy Wiktoria Sitko.
Zespół projektowy "Poligonu dostępności" podkreśla, że odpowiednio dobrane posadzki ułatwią użytkownikom poruszanie się - zarówno osobom na wózkach inwalidzkich, seniorom korzystającym z lasek, jak i kobietom w szpilkach czy rodzicom z wózkami dziecięcymi. Aby osiągnąć ten cel, warto projektować nawierzchnie o właściwościach antypoślizgowych.
- Antypoślizgowe materiały nawierzchniowe poprawiają przyczepność, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim użytkownikom przestrzeni publicznych. Elementy infrastruktury takie jak krawężniki, schody czy nierówności nawierzchni - powinny być wyraźnie oznakowane. Jest to niezbędne, aby osoby niewidome lub słabowidzące mogły łatwo zidentyfikować i ominąć te przeszkody. Wykorzystanie kontrastowych kolorów oraz faktur na nawierzchniach poprawia ich wykrywalność - wymieniaa Wiktoria Sitko.
"Poligon dostępności" - poza przedstawieniem wyzwań, z jakimi zmaga się wiele osób na co dzień przy korzystaniu z przestrzeni publicznych - ma za zadanie zwrócić uwagę na istotność doboru właściwych materiałów nawierzchni w projektach. Projekt ma na celu uświadomienie przyszłym (jak i obecnym) architektom, jakie przeszkody mogą nieść za sobą ich wybory projektowe - i pozytywnie wpłynąć na ich przyszłe projekty.
Promienie słoneczne mogą powodować nowotwór skóry. Jak się chronić?
