Turkmenistan, Derweze - "Brama Piekieł"

Derweze to turkmeńska wioska położona na pustyni Kara-kum. Rejon jest bogaty w gaz ziemny. W 1971 podczas wykonywania wiercenia geologicznego koło Kyzylgar, przewiercono płytko położone złoże gazu.

W wyniku dramatycznego obniżenia ciśnienia złożowego, podłoże na którym znajdowała się wiertnia zapadło się pozostawiając zapadlisko o głębokości ok. 20 m i średnicy ok. 70 m.

Aby zapobiec ujściu gazu do atmosfery zdecydowano się zapalić gaz. Przewidywano, że gaz wypali się po kilku dniach, jednakże pali się on do dziś. Sprawia to wrażenie odchłani piekieł!

Indie. Świątynia Karni Maty inaczej zwana Świątynią Szczurów

Ta hinduistyczna świątynia słynie z żyjących tam około 20 000 szczurów śniadych, uznawanych za... święte. Jej patronką jest Karni Mata, ascetka z XIV wieku.

Według legendy Karni Mata, gdy zginął jej przybrany syn (istnieją też inne warianty: syn, krewny lub chłopiec z kasty Ćaranów), poprosiła boga, aby przywrócił go do życia. Bóg jednak nie mógł tego uczynić, gdyż chłopiec zdążył już reinkarnować jako szczur. Jama przyrzekł (lub Karni wymogła na nim przyrzeczenie), że Ćaranowie nie będą trafiać do jego zaświatów, ale będą wcielać się w szczury, aż powrócą do ludzkiej postaci. Z tego względu zwierzęta są otoczone opieką i kultem.

Kapłani dokarmiają szczury mlekiem...

Polska. Kaplica w Czermnej

Zabytek sakralny znajdujący się w Kudowie-Zdroju, w dzielnicy Czermna.

Kaplicę zbudował w latach 1776–1784 ksiądz Wacław Tomaszek (czes. Václav Tomášek), z pochodzenia Czech, proboszcz parafii w Czermnej.

w 1776 r. w skarpie koło dzwonnicy w pobliżu kościoła ksiądz Tomaszek zauważył ludzkie czaszki i kości. Wezwał grabarza J. Langera i kościelnego J. Schmidta. Razem zaczęli wygrzebywać znajdujące się płytko pod ziemią szczątki. Nie spodziewali się, że natrafią na tak dużą ilość ludzkich kości. Były to kości ofiar wojen na ziemi kłodzkiej, prawdopodobnie z czasów wojny trzydziestoletniej, prusko-austriackiej i szerzących się po niej epidemiach cholery w XVII i XVIII w. oraz z wojny siedmioletniej (1756–1763).

Ksiądz Tomaszek postanowił wydobyć wszystkie szczątki. Polecił grabarzowi i kościelnemu oczyścić, wybielić kości wraz z czaszkami i zgromadzić w kaplicy. Ten fakt oraz doznany wstrząs podczas zwiedzania w 1775 r. katakumb w Rzymie zrodził pomysł wybudowania kaplicy ossuarium. Budowę kaplicy wspomaganą przez Leopolda von Leslie rozpoczęto w 1776 r.

Po wybudowaniu kaplicy ks. Tomaszek z grabarzem Langerem przez blisko 20 lat zbierali w rejonie Kudowy, Dusznik i Polanicy ludzkie szczątki i gromadzili je. Prace przy wystroju kaplicy trwały do 1804 r.

Przejęci spotkaniem z przemijalnością świata i śmierci, ks. Tomaszek i grabarz Langer postanowili, aby 20 lat po śmierci ich szczątki też spoczęły w tym miejscu. Ks. Tomaszek zmarł w 1804 r.