Malarz, rysownik, uznany fotograf, nauczyciel, społecznik, twórca i pierwszy dyrektor Muzeum Żup Krakowskich. Alfons Długosz (1902-1975) doczekał się wystawy opowiadającej o jego życiu i twórczości.
Obrazy (ponad 100), fotografie, dokumenty i inne pamiątki związane z Długoszem zaprezentowano szerokiej publiczności po raz pierwszy od ponad 40 lat (poprzednia tego typu wystawa miała miejsce w roku 1976). Ekspozycję zatytułowaną „Siła pasji” otwarto w Zamku Żupnym, z okazji 50. rocznicy uruchomienia podziemnego muzeum na III poziomie Kopalni Soli.
Kustosz wystawy, Agata Franaszek z Muzeum Żup Krakowskich wymienia wśród najciekawszych eksponatów obrazujących siłę pasji Alfonsa Długosza, m.in. zbiór fotografii jego autorstwa. Wśród zdjęć są zarówno te dokumentujące wielickie podziemia (prace zasłużyły już na miano fotografii artystycznej), jak i prywatne, przedstawiające członków rodziny, krajobrazy czy zwierzęta.
- Pokazaliśmy na wystawie także unikatowy zbiór kukiełek z około 1940 roku zaprojektowanych przez Alfonsa Długosza i jego syna Wojciecha do szopki bożonarodzeniowej. Te lalki wykorzystywano podczas przedstawień jasełkowych, które odbywały się w Wieliczce podczas okupacji. Udało się zdobyć także unikatowe fotografie z przedstawień teatralnych, które wystawiano w latach 20 i 30. ubiegłego wieku w Sierszy koło Trzebini. Alfons Długosz projektował dekoracje do tych spektakli i grał w nich główne role - opowiada Agata Franaszek.
Alfons Długosz urodził się 28 lipca 1902 roku w Trzebionce koło Chrzanowa. Studiował w berlińskiej Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego i w Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie. Do Wieliczki przybył 3 listopada 1939 (tu mieszkali krewni jego żony). W latach 1945-1951 pracował jako nauczyciel rysunku w wielickim gimnazjum, ale nie tylko. Bo gdy w 1949 roku kopalnia planowała likwidację wielu starych komór, Długosz rozpoczął akcję ratowania zabytkowych podziemi.
Wykonał pełną dokumentację fotograficzną solnych komór i korytarzy. Gromadził stare maszyny, narzędzia górnicze i inne pamiątki związane z saliną.
„W ciągu dwóch lat nazbierałem w obu kopalniach (w Wieliczce i Bochni - red.) wiele różnych bezcennych zabytków; wypełniłem nimi komorę poeksploatacyjną „Warszawa” na III poziomie kopalni wielickiej. Mimo braku funduszy urządziłem tu prowizoryczną ekspozycję typu muzealnego, której otwarcie nastąpiło z końcem 1951 roku. Wkrótce narastające zbiory nie mogły się już pomieścić w komorze Warszawa mającej 900 mkw. powierzchni, przeniosłem więc zbiory do zespołu zabytkowych wyrobisk „Russeger” i „Kray” o powierzchni trzykrotnie większej, niestety zdewastowanych. Żupa Solna pomogła mi w prowizorycznym zagospodarowaniu tych pomieszczeń” - tak opisał początki muzeum Alfons Długosz w „Studiach i materiałach do dziejów Żup Solnych w Polsce” z 1965 roku.
W 1954 roku Alfons Długosz został kustoszem muzeum, a w roku 1963 jego dyrektorem. Cały czas rozbudowywał ekspozycję. Remont ponad 6550 mkw. solnych przestrzeni - do dyspozycji muzeum przeznaczono 14 komór - trwał ponad pięć lat. Uroczyste otwarcie podziemnej części muzeum miało miejsce 30 września 1966 roku.
Na ekspozycji „Siła pasji” są też pamiątki związane z tworzeniem muzeum. Bo Alfons Długosz poświęcił na to ostatnie 20 lat swego życia, podporządkowując temu dziełu zarówno swoje życie osobiste, jak i twórczość artystyczną.
Wystawa „Siła pasji” będzie czynna do 28 lutego.
WIDEO: Poważny program - odc. 5: kariera w Krakowie
Autor: Gazeta Krakowska, Dziennik Polski, Nasze Miasto
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
