Wyprawa na Sarnią Skałę w Tatry. Lepiej zabrać raczki i nieprzemakalne buty

Wiosna w Tatrach to pora pełna kontrastów - doliny zielenią się i tętnią życiem, ale wyżej wciąż zalegają resztki śniegu, które potrafią zaskoczyć. Sarnia Skała to popularny punkt widokowy położony na wysokości 1377 m n.p.m., na który prowadzi szlak m.in. Doliną Białego przez urokliwe zakątki Tatrzańskiego Parku Narodowego. Już na samym początku wędrowców witają szemrzący potok i drewniane mostki, które przeprowadzają przez jego kaskady. Szlak, choć początkowo łagodny, szybko zaczyna piąć się stromo w górę po kamiennych stopniach i skalnych progach.

Obecnie warunki na trasie są bardzo zmienne. Na przemian spotkać można błoto, śliskie skały i rozmoknięty, ciężki śnieg. Już po kilkunastu minutach marszu wilgoć daje o sobie znać - buty szybko przemakają, a każdy krok w śniegu to ryzyko poślizgnięcia się. Dlatego warto zabrać ze sobą raczki - lekkie nakładki z kolcami na buty, które zapewniają lepszą przyczepność na śniegu i lodzie. Przydadzą się szczególnie w zacienionych miejscach, gdzie zalega jeszcze sporo śniegu, gdzie ścieżka jest wąska i śliska.

Mimo trudu, wejście na Sarnią Skałę wynagradza wysiłek. Ze szczytu roztacza się spektakularny widok na majestatyczny Giewont, który przy dobrej pogodzie prezentuje się w pełnej okazałości, oraz na rozciągające się w dole Zakopane. To doskonałe miejsce na chwilę odpoczynku, pamiątkowe zdjęcie i złapanie oddechu przed zejściem.

Niestety, według prognoz już od poniedziałku 14 kwietnia nastąpi pogorszenie pogody. W Tatrach pojawi się więcej chmur, nasili się wiatr, a lokalnie możliwe będą opady deszczu. Wybierając się na szlak w najbliższych dniach warto więc zabrać ze sobą kurtkę przeciwdeszczową, ciepłą odzież i odpowiednio przygotować się na zmienne warunki.

Sarnia Skała to jeden z tych szczytów, który nie wymaga wielogodzinnego podejścia, ale potrafi zachwycić jak najwyższe tatrzańskie granie. Warto jednak pamiętać, że nawet łatwiejsze trasy w górach mogą być zdradliwe - szczególnie w okresach przejściowych, kiedy pogoda bywa kapryśna, a szlaki pełne są naturalnych przeszkód.