Zmarł Wiesław Chajdecki, były znakomity krakowski tenisista stołowy. Pogrzeb w środę, 17 marca na cmentarzu Rakowickim

Wiesław Chajdecki - sukcesy w Hutniku

Wiesław Chajdecki urodził się 9 grudnia 1946 roku w podkrakowskiej wsi Mogiła. W kwietniu 1952 roku ośmioosobowa rodzina Chajdeckich otrzymała przydział mieszkania w pierwszym bloku mieszkalnym w historii Nowej Huty – na os. A-1 (dziś os. Wandy). Początkowo młody chłopak próbował swoich sił w piłce nożnej, ale gdy okazało się, że ma talent do gry celuloidową piłeczką, trafił do sekcji tenisa stołowego Koła Sportowego Stal (jednej z trzech pierwszych w historii klubu), przekształconego potem w KS Hutnik.

W 1962 i 1964 roku zdobył z kolegami drużynowe mistrzostwo Polski juniorów - najpierw z Czesławem Knapikiem i Józefem Petkiem (reprezentując okręg krakowski), a potem z Knapikiem, Zenonem Ilczukiem i Mirosławem Szczygłem. W 1965 roku Chajdecki i spółka awansowali do I ligi. Drużyna Hutnika (Barbara Ratzko, Alina Szwed, Chajdecki, Knapik, Petek, Ryszard Kawa, trener Stanisław Wcisło) była trzecią w historii Hutnika, która znalazła się w najwyższej klasie rozgrywkowej (po bokserach i szachistach).

W 1966 roku w MP seniorów w Łodzi Chajdecki i Petek zdobyli srebro w deblu. W finale przegrali z wielokrotnymi mistrzami kraju Zbigniewem Calińskim i Januszem Kusińskim. Największy sukces Chajdecki odniósł w MP seniorów w 1967 roku we Wrocławiu, sięgając po srebrny medal w singlu i brązowy w deblu (z Petkiem). W finale gry pojedynczej przegrał 2:3 z późniejszym sześciokrotnym mistrzem Polski Witoldem Woźnicą (w piątym secie 19:21). Wcześniej, w I rundzie, pokonał trzykrotnego mistrza kraju Calińskiego.

Wiesław Chajdecki - inne kluby i TKKF

W 1972 roku pomógł Hutnikowi w powrocie do I ligi. Dwa lata później przeszedł do Nadwiślana Kraków, a gdy sekcję tenisa stołowego tego klubu przejęła Cracovia, został zawodnikiem TS Tramwaj, którego drużynę prowadził trener Zbigniew Nęcek. Po spadku Tramwaju z II ligi w drugiej połowie lat 70. ubiegłego wieku przygodę z pingpongiem kontynuował w amatorskim zespole TKKF „Tramwaj” przy MPK w Krakowie, a następnie w zespole TKKF Apollo Kraków.

Znakomity pingpongista w czasie swych lat sportowej świetności pracował w Pionie Głównego Energetyka Huty im. Lenina; był pracownikiem Wydziału Aparatury Kontrolno-Pomiarowej (W-28), potem Siłowni (W-80). W 1977 roku odszedł z nowohuckiego kombinatu i podjął pracę w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym w Krakowie. Po zakończeniu kariery zawodniczej z powodu choroby stracił stopy u obu nóg.

Przy przedstawieniu sylwetki wielce zasłużonego wykorzystano informacje zawarte m.in. przez autora przygotowywanej monografii Hutnika Bartłomieja Sowy (na klubowym Facebooku) i członka Zarządu Małopolskiego TKKF Władysława Łopatki (na oficjalnej stronie Krakowskiego Okręgowego Związku Tenisa Stołowego).

Sportowy24.pl w Małopolsce