Znajomy warkot silnika wyrywa z fotela. Znajomy kolor skrzydła na gorlickim niebie oznacza jedno. Piotr Szczerba wyrusza na podbój gorlickich przestworzy. Jest mistrzem w oczekiwaniu na okna pogodowe, a gdy aura sprzyja, a niemal krystaliczne widoki są gwarantowane, wylatuje by doglądać Gorlickiego z lotu ptaka. Wyspecjalizował się już z fotografowania i nagrywania filmów w powietrzu, a swoimi podniebnymi podróżami „wolski orzeł” dzieli się w mediach społecznosciowych.
- Czy Ty latasz na moim niebie? - upewniam się tylko. - Tak – Otrzymuję wiadomość zwrotną. Szybko okazuje się, że kierunek podróży, o którym rozmawialiśmy kilka dni wcześniej zmienił się. - Lecę nad Łysulę.
Piotr jak zaplanował tak zrobił. Dla niego nie ma złej pogody na latanie. Warunek jest jeden – odpowiednia siła wiatru, która nie może przekraczać trzech metrów na sekundę.
Powrót do Woli Łużańskiej demonstracyjnie ogłosił tylko przelotem nad naszymi głowami i zrzuceniem garści cukierków pod nasze nogi, jak zwykł robić w swojej wsi, gdy chce sprawić frajdę dzieciom.
Już wtedy wiadomo było, że będziemy mieć "paczkę" pięknych zdjęć na budującą się wieżę na szczycie nad Dominikowicami.
Piotr potrafi zaskakiwać. Bywały już sytuacje, że podrywał nas na nogi tuż po czwartej rano, by pokazać gorliczanom, jak rozkłada w powietrzu 20-metrową flagę z okazji jej święta. Albo, gdy razem z grupą uczniów z Mszanki kazał na siebie czekać na śniegu i mrozie. Warto było, bo wylądował na łące przed szkołą w stroju Mikołaja, zrzucając wcześniej dzieciom niebiańskie łakocie. W tym roku nawet własną żonę z okazji Dnia Kobiet obdarował kwiatami z nieba. Po prostu nie sposób za nim nadążyć.
