To była jedna z "normalnych" niedziel
Seweryn zaginął 17 marca 2013 r. Ostatni raz widziany był w rodzinnej Tylmanowej. To była jedna z "normalnych" niedziel. Rano był w kościele, potem zjadł obiad z rodziną i usiadł do nauki. Z domu wyszedł około godz. 14.30, nie mówiąc co zamierza robić. Jeszcze o godz. 16 na przystanku autobusowym widział go jeden z braci, który wracał do domu. Zadzwonił do Seweryna i zapytał, czy chce się z nim zabrać. Usłyszał jednak odmowną odpowiedź, bo 17-latek miał czekać na swojego kolegę.
Wszystko wskazuje na to, że już kilka minut później jechał busem do Krakowa. Fakt ten potwierdza zapis z monitoringu. Wieczorem chłopak wysłał do swoich dwóch koleżanek SMS-a o identycznej treści. Poinformował je, że uciekł z domu. Napisał, że nie potrafił powiedzieć mamie, że nie wróci, bo nie ma miejsca dla niego. Przeprosił za wszystko. Chłopaka szuka policja i specjalne fundacje. Matka skorzystała też z rad jasnowidza, ale i ten nie pomógł.
Solidarność z rodzinami
Kampania ta to również wyraz solidarności z rodzinami, które każdego dnia żyją z pytaniem: co się wydarzyło? Jej twórcami są polska Policja oraz Fundacja ITAKA Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych. Patronat honorowy objęła Rzeczniczka Praw Dziecka Monika Horna-Cieślak. 25 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego, którego symbolem jest kwiat niezapominajki.
Kampania społeczna, która potrwa od 12 do 25 maja ma sprawić, by właśnie te rodziny zostały usłyszane i przypomnieć, że nawet po latach nie przestajemy szukać. – Zaginięcie dziecka to dramat przede wszystkim dla rodziny. Dla nas, którzy od lat prowadzimy te sprawy, to z kolei duże wyzwanie. Dlatego każde takie zgłoszenie jest traktowane przez nas jako priorytet. Pomimo upływu wielu lat, nie poddajemy się i nie zamykamy tych spraw. Kampania #zaginioneNIEzapomniane ma przypominać między innym o tym, że policjanci wciąż analizują, sprawdzają i szukają odpowiedzi. Każde dziecko powinno wrócić do swoich bliskich – mówi insp. Konrad Krakowiak – Zastępca Dyrektora Biura Kryminalnego Komendy Głównej Policji.
Ponad 2 tysiące dzieci rocznie - statystyki, które bolą
W ciągu ostatnich trzech lat w Polsce zaginęło ponad 6 300 osób, które nie ukończyły 18 roku życia. W 2022 roku było ich 2 152, w 2023 – 2 074, a w 2024 roku – 2 098. Każde z tych zgłoszeń, to osobna, dramatyczna historia: zbuntowany nastolatek, który nie wrócił na noc do domu, dziecko, które nagle przepadło bez wieści. Najwięcej zaginięć dotyczy nastolatków w wieku 14–17 lat – w przytaczanych statystykach to właśnie ta grupa stanowiła blisko dwie trzecie wszystkich zgłoszeń. Ale ”znikają” też młodsze dzieci – w wieku 7–13 lat (każdego roku jest ich około 600), a nawet takie, które nie mają jeszcze 6 lat. I chociaż zdecydowana większość z nich wraca w ramiona najbliższych – odnajduje się po kilku godzinach, dniach, czasem tygodniach, to niestety są też sprawy i pytania, które mimo upływu lat wciąż pozostają bez odpowiedzi.
Pięć historii - jedna nadzieja
W kampanii przypominamy historie pięciorga dzieci:
Moniki Kobyłki, która zaginęła w 2012 r. w Woli Gałeckiej. Miała 14 lat, do przejścia, aby znaleźć się w bezpiecznym domu, zostało jej 200 metrów.
Ani Jałowiczor, która ostatni raz widziana była na zabawie karnawałowej w 1995 r. w Simoradzu. Miała 10 lat.
Andżeliki Rutkowskiej, która zaginęła w Kole w 1997 r., gdy miała 9 lat i bawiła się w pobliżu bloku, w którym mieszkali dziadkowie.
Ewy Wołyńskiej, która zniknęła z podwórka rodzinnego domu w Karlinie w 2002 r. Miała 10 lat.
Seweryna Adamczyka, który opuścił dom w Tylmanowej w 2013 r. i zaginął bez śladu. Miał 16 lat.
Każda z tych publikacji opatrzona będzie fotografią dziecka z czasu, gdy doszło do zaginięcia, jak i zdjęciem wykonanym w ramach progresji wiekowej, czyli symulacji tego, jak może wyglądać dziś.
– Liczymy na to, że może ktoś patrząc na zdjęcie zaginionego przed laty dziecka, rozpozna je. Przypomni sobie jakiś szczegół lub zechce podzielić się z nami skrywaną informacją, która będzie miała dla sprawy olbrzymie znaczenie – mówi insp. Katarzyna Nowak – Rzecznik Prasowy Komendanta Głównego Policji i dodaje: – Każda z historii, które wciąż czekają w naszych archiwach na znalezienie odpowiedzi: „co się wówczas wydarzyło?”, jest dla nas bardzo ważna. Nie było nam łatwo zdecydować, którą z nich chcemy Państwu przypomnieć podczas tej kampanii. Na początek wybraliśmy te. Chcielibyśmy, żeby wszystkie zaginione dzieci odnalazły się. Musimy pamiętać o tym, że dla osób, które od wielu lat poszukują swoich dzieci, jest to olbrzymi ładunek emocjonalny. Tym bardziej, że wszystkie te rodziny poprosiliśmy o napisanie kilku zdań, wspomnień o naszych Niezapominajkach.
Nie tylko pamięć – także wiedza i wsparcie
Kampania ta to nie tylko zwrócenie uwagi na problem zaginięć wśród dzieci, ale także edukacja. Na kanałach społecznościowych polskiej Policji oraz Fundacji ITAKA w ciągu najbliższych dwóch tygodni pojawią się treści edukacyjno-informacyjne, z których można będzie się dowiedzieć m.in. o tym:
co robić w przypadku zaginięcia dziecka,
jak działa system Child Alert,
czym jest progresja wiekowa,
jak rozmawiać z dziećmi o bezpieczeństwie.
