Kaplica cmentarna na wzgórzu Pustki w Łużnej. Historia powstania

2 Maja 1915 roku toczyła się tu bitwa o wzgórze Pustki, w czasie operacji gorlickiej. To na naszej ziemi pochowano ponad tysiąc poległych rożnych narodowości - Węgrzy, Niemcy, Austriacy, Rosjanie oraz Polacy. Tu znajdowały się okopy rosyjskie, które pozwoliły armii rosyjskiej stawić opór. Wojska austro-węgierskie i niemieckie zdobyły wzgórze, lecz poniosły duże straty w ludziach.

Miejsce to połączyło wiele narodów i duch solidarności międzypokoleniowej pozostaje nadal. W naszej gminie znajdują się cztery cmentarze wojenne z tego okresu: największy z nich to cmentarz Nr 123 położony na zboczu wzgórza Pustki, tuż u jego podnóża cmentarz Nr 122, w dalszej kolejności cmentarz Nr 120 Łużna - Podbrzezie położony przy drodze do Staszkówki, cmentarz Nr 121 Biesna znajduje się przy drodze na Tarnów, koło miejscowości Siedliska.

Nad cmentarzem nr 123 górowała drewniana kaplica (gontyna) zaprojektowana przez Dušana Jurkowiča - słowackiego architekta. Struktura budowlana kaplicy oparta była na połączeniu różnych systemów konstrukcji drewnianej z murowaną częścią przyziemia. W przyziemiu mieściła się kaplica a nad kaplicą były jeszcze dwie kondygnacje.

Wieża nie miała funkcji dzwonnicy ani widokowych i nie była dostępna od wewnątrz. Była przeznaczono do oglądania z zewnątrz. Kaplica została wzniesiona dla chwały poległych i pochowanych na cmentarzach. Przy północnej elewacji przyziemia stały schody kręte, prowadzące na pierwsze piętro, z którego za pomocą drabiny wchodzono na drugie. Wejście do kaplicy znajdowało się od południa, a ściana północna była ołtarzową Przy niej stała polichromowana rzeźba przyścienna przedstawiająca Chrystusa dźwigającego krzyż. Nad nią była umieszczona inskrypcja:

Nie lękajcie się
Sądu Swego Pana
Wy, z wieńcem zwycięzcy na skroni
I porzućcie bojaźń wszelką
Bowiem wysoko ceni Pan
Śmierć Wiernych żołnierzy