Kraków. Piękna sztuka. Drewniany szybowiec Salamandra zaprezentowany w Muzeum Lotnictwa

Szybowiec, skonstruowany przez inż. Wacława Czerwińskiego, powstał w 1936 roku w Wojskowych Warsztatach Szybowcowych, które mieściły się przed II wojną światową właśnie na lotnisku Rakowice-Czyżyny w Krakowie. Szybowiec przeznaczony był do szkolenia średnio zaawansowanych pilotów i był drugim typem powietrznej maszyny po ukończeniu podstawowego szkolenia.

Przed wojną wyprodukowano ok. 150 egzemplarzy Salamander, kierując szybowce nie tylko do polskich szkół szybowcowych, ale także na eksport. Szybowiec stał się inspiracją i wzorem do kilku zagranicznych konstrukcji. Po wojnie na podstawie zachowanego egzemplarza, który przetrwał wojenną zawieruchę Instytut Szybownictwa w Bielsku Białej opracował dokumentację i wznowiona została produkcja zmodyfikowanego szybowca.

Po 1946 roku wyprodukowano ponad 500 sztuk tego doskonałego szybowca w Jeziorze Siedleckim, w Mielcu i W Warszawie a także na licencji w Chinach.

Egzemplarz Salamandry, który znajduje się w zbiorach MLP (nosi oznaczenie seryjne 003 i znaki SP-322), został wyprodukowany jako trzeci egzemplarz pierwszej powojennej serii. W 1955 roku przekazany został do Muzeum Techniki w Warszawie, aby w 1963 roku trafić ostatecznie do zbiorów MLP.

Prace restauracyjne przy szybowcu Salamandra trwały ponad pół rok i są dziełem pracowników z działu restauracji i konserwacji muzeum. Od soboty, 11 czerwca, odrestaurowany szybowiec Salamandra będzie można oglądać na stałej wystawie w głównym hangarze.

Dane szybowca Salamandra:

• rozpiętość – 12.48
• długość - 6,48
• masa -140 kg
• prędkość maksymalna -150 km/h