Kraków. "Polowanie" na homoseksualistów pod klubem dla LGBT. Jest oświadczenie policji

WIDEO: Trzy Szybkie

Jak doniósł Ośrodek Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych, dwóch agresorów czekało na ulicy Gazowej na członków społeczności LGBT. Napadli jednego z uczestników imprezy i dotkliwie pobili.

Świadkowie zadzwonili na policję. "Kiedy policja usłyszała, że to ulica Gazowa i jaki to klub, to jakby chcieli mnie zbyć. Wręcz kpiąco pytali czy oddycha. Ja mówię, że tak, a oni „to super, czyli żyje!”. W kółko pytali o to samo kpiącym głosem. Wytłumaczyłem, że leży facet, że widziałem jak go pobili, że spryskali gazem, widzę że mu drżą nogi. Ta rozmowa ciągnęła się w nieskończoność" - mówi jeden z nich.

Agresorzy nie poprzestali na jednym incydencie. Według relacji świadka mieli wrócić pod klub, opluć jego i poszkodowanego oraz posłali w ich stronę wiązanki niecenzuralnych słów.

Radiowóz przyjechał po 45 minutach. "Usłyszałem od ludzi do nas później podchodzących, że ataki pod klubem dla gejów lub lesbijek to normalność. Wiele razy nie przyjechała policja, zbywając zaraz po usłyszeniu, że to gejowski klub" - opowiada dalej świadek.

Kraków. "Polowanie" na homoseksualistów pod klubem dla LGBT. Co tam się stało?

Ośrodek Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych prosi o pomoc w ustaleniu sprawców.

Policja wydała w tej sprawie oświadczenie:

Według zgłoszenia, które przyjmował operator Centrum Powiadamiania Ratunkowego, w dniu 28.09.2019 roku doszło do naruszenia nietykalności cielesnej zgłaszającego poprzez kilkukrotne uderzenie go w twarz oraz użyciu wobec niego gazu łzawiącego (w treści zgłoszenia nie było żadnej informacji iż do ataku na zgłaszającego doszło na tle homofobicznym).

Na miejsce natychmiast skierowano patrol. W związku z tym, że zgłaszający był pod wpływem alkoholu, został pouczony o procedurze i konieczności zgłoszenia się do komisariatu I po wytrzeźwieniu. Z uwagi na fakt iż zgłaszający posiadał obrażenia wynikające z użycia gazu łzawiącego, funkcjonariusze Policji wezwali na miejsce karetkę pogotowia celem udzielania zgłaszającemu pomocy medycznej. W przypadku opisywanej interwencji osoba pokrzywdzona jak dotąd nie zgłosiła się w komisariacie celem złożenia zawiadomienia, pomimo tego że była o tym pouczona.

Ponadto informuję, że od 1 stycznia 2019 roku do chwili obecnej odnotowano 4 interwencje dotycząca pobicia przed tym lokalem. W każdym przypadku interwencje były podejmowane przez Policję i zakończone na tym etapie ponieważ osoby zgłaszające interwencje nie były zainteresowane formalnym zgłaszaniem sprawy karnej i uczestniczeniem w dochodzeniu.

Tymczasem brak zgłaszania nam tego typu zdarzeń, brak chęci udziału w postępowaniu będzie powodować, że sprawcy będą czuć się bezkarni.

Opinia o Policji, która bagatelizuje zgłoszenia o pobiciu na tle homofobicznym jest stereotypem. Małopolska Policja jest bowiem przyjazna, a przede wszystkim jest profesjonalna. Podjęliśmy działania edukacyjne i informacyjne, wprowadziliśmy procedury chroniące informacje wrażliwe i ścigamy przestępstwa nienawistne nawet jeśli ofiary nie zdecydują się na ujawnienie danych wrażliwych oraz w przypadkach, gdy ofiara nie należy do grupy, do której uprzedzenie żywi sprawca. Większość naszych funkcjonariuszy uczestniczyła w szkoleniu zatytułowanym „Kurs specjalistyczny w zakresie zapobiegania i zwalczania przestępstw z nienawiści”. W czasie takiego szkolenia omawiane są zarówno przestępstwa nienawistne, jak i sposób postępowania z ofiarami. Ewentualna obawa ujawnienia orientacji seksualnej jest niezasadna z kilku powodów.

Po pierwsze, policjant/ka nie może o nią zapytać, bowiem orientacja należy do tzw. danych wrażliwych (tj. wskazanych w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, Dz.U. z 2014 r., poz. 1182 z późn. zm.).
Po drugie, informację tę funkcjonariusz/ka może uzyskać wyłącznie wtedy, jeśli zgłaszający/ca sami zdecydują o jej ujawnieniu.
Po trzecie, jest możliwe umieszczenie tych danych w aktach sprawy wyłącznie wtedy, gdy informacje te mają przydatność wykrywczą, dowodową lub identyfikacyjną w prowadzonym postępowaniu (art. 20 ustawy o Policji). Dostęp do tej informacji mają wyłącznie osoby uprawnione do prowadzenia lub nadzorowania postępowania oraz później instytucje wymiaru sprawiedliwości, czyli prokurator oraz sąd.
Po czwarte, nie wolno informacji o tzw. danych wrażliwych przetwarzać, czyli nie będą one zestawiane, analizowane czy też przekazywane innym instytucjom (wyjątek stanowi postępowanie sądowe), nawet jeśli zostałyby zanonimizowane.

Dodaję, że nie jest konieczny do zakwalifikowania przestępstwa nienawistnego fakt, iż ofiara przynależy do społeczności narodowościowej, etnicznej czy innej (np. LGBT). To motywacja sprawcy jest tu kluczowa, a rzeczywiste pochodzenie czy orientacja ofiary nie ma tu znaczenia i policjanci nie muszą jej znać. O ile atak będzie motywowany uprzedzeniem, np. z powodu homofobii, to jest przestępstwem nienawistnym, nawet jeśli jego ofiarą padnie osoba heteroseksualna.

Podsumowując:
a) nie zapytamy ofiary o orientację,
b) jeśli poznamy orientację, to wyłącznie w przypadku decyzji ofiary;
c) informację umieścimy w aktach, o ile będzie to przydatne wykrywczo;
d) informacja pozostanie w aktach (znać ją będą policjanci/tki zaangażowani w postępowanie oraz osoby z wymiaru sprawiedliwości);
e) informacja ta nie jest konieczna, by postępowanie toczyło się w sprawie przestępstwa nienawistnego, a tym bardziej innego przestępstwa (pobicia, uszkodzenia ciała, zniszczenia mienia).

Oto garść naszych porad jeśli chodzi o zachowanie ofiary napaści tle nienawiści (można je podzielić na trzy fazy):
1) Podczas napaści – ratuj życie i zdrowie.

Napaść może mieć różny przebieg, zazwyczaj jest to zdarzenie dynamiczne – tu reakcje mogą być różne, ale najważniejsze jest własne życie i zdrowie. Należy się oczywiście bronić. Nie tylko siła fizyczna ale i krzyk może być pomocny - by zaalarmować otoczenie (przechodniów), czy zwrócenie się do kogoś o pomoc. W przypadku przewagi sprawcy/ców wynikającej z ich liczby, siły czy posiadania narzędzi niebezpiecznych – rozwiązaniem jest ucieczka.

2) Podczas napaści – gromadź materiał dowodowy (pamiętając jednak o pkt. 1. powyżej)

Aby działania wykrywcze były skuteczne, a sprawca został ukarany - Policja musi zgromadzić materiał dowodowy. Ułatwi jej to zapamiętanie i podanie przez ofiarę jak najwięcej szczegółów wyglądu sprawcy i przebiegu napaści. Jest to trudne w sytuacji bardzo dużego stresu, ale nie jest niemożliwe.

Dotyczy to zarówno sposobu działania sprawcy (niespodziewany atak lub sytuacja eskalacji agresji), sposobu wyrażania się przez niego (akcent, charakterystyczne zwroty) oraz szczegółów ubrania i wyglądu. Tu obowiązują zasady „im więcej, tym lepiej” oraz „nie ma nieistotnych szczegółów”.

Ważne jest odnotowanie, np. już po zdarzeniu, dokładnego czasu i miejsca zdarzenia. Pomoże to Policji skorzystać z systemów monitoringu (nawet jeśli kamery nie obejmują miejsca ataku, to sprawca musiał do niego przyjść, można zatem przejrzeć monitoring z miejsc sąsiadujących z miejscem ataku, ale trudno jest analizować materiał, gdy określenie czasu zdarzenia jest b. ogólne, np. „późnym popołudniem” zamiast „16.27”). Z kolei wypowiedzi sprawcy posłużą też określeniu jego motywacji, tj. ustaleniu, czy zdarzenie miało charakter nienawistny.

3) Po napaści – zgłoś sprawę Policji

Osoba, która stała się ofiarą napaści motywowanej nienawistnie – powinna się zgłosić na Policję jak najszybciej.