Krakowscy architekci wygrali konkurs na Centrum Dziedzictwa Suahili w Kenii [WIZAUALIZACJE]

FLESZ - Zmiany w prawie spadkowym. Kuzyni przestaną dziedziczyć

Autorami projektu Centrum Dziedzictwa Suahili są: dr hab. inż. arch. Mariusz Twardowski, Agnieszka Żabicka (WOA Studio), Filip Teter (TTRA architekci) oraz Konrad Rafacz (Biuro Architektoniczne AMAR).

Miejscowość Lamu znajduje się w południowo-wschodniej części Kenii nad Oceanem Indyjskim na wyspie o tej samej nazwie. Jest to zabytkowe miasto wpisane w 2001 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Każda z przestrzeni zaproponowanych w projekcie na swój sposób pomaga nawiązywać relacje społeczne. Przestrzeń wspólna głównego lobby pozwala na wspólne spacery w cieniu, rozmowy, ale również odnalezienie swojego miejsca i usadowienie się na ławce podczas rozmów w najbliższym gronie. Ta strefa jest na tyle duża i zróżnicowana, że jest nie tylko miejscem spotkań, ale także przestrzenią, gdzie można organizować wystawy, słuchać muzyki na żywo, otwierać wydarzenia kulturalne.

Duża sala audytoryjna pozwala na organizowanie koncertów, odtwarzanie sztuk teatralnych, może również zamienić się w kino, być miejscem różnorodnych konferencji naukowych czy biznesowych. Znajdująca się obok dwupoziomowa restauracja z kawiarnią na antresoli wspomaga rozmowy kuluarowe wszystkich imprez odbywających się w centrum, pozwala także na sympatyczne spędzenie czasu w centrum poza terminami różnych wydarzeń.

Zaprojektowana przestrzeń galerii sztuki pozwoli na interakcję zwiedzających, szczególnie podczas licznych wernisaży. Sale warsztatowe znajdujące się na trzech poziomach kolejnej kostki wspomogą rozwój uczestniczących w tychże warsztatach. Warsztaty będą obejmować m.in.: naukę profesjonalnego rękodzieła, w ich ramach odbywać się będą spotkania edukacyjne dla dzieci i inne, na przykład takie, pomagające rozwiązywać psychologiczne problemy uczestników.

Dach, na którym zaprojektowano otwarty park ze ścieżkami spacerowymi pozwala na wspólną interakcję. Również wieża widokowa będzie mieć wpływ na zwiedzających. Rozmowy o otaczającej przyrodzie i mieście widzianym z góry może być ciekawym eksperymentem edukacyjnym.

Cały projekt oparty jest na przemyśleniach odnalezionych w kulturze suahili. Tradycyjne ukształtowanie zabudowy miasta Lamu znalazło swoje odzwierciedlenie w układzie urbanistycznym centrum. Nieregularna tkanka miejska została przetransponowana na układ kostek zamkniętych w projekcie. Wykorzystano tu zróżnicowanie wysokości brył okolicznych budynków. Otwory okienne są reminiscencją charakteru otworów okiennych istniejących budowli. Kolory wykorzystane w budynku również są odzwierciedlone w projekcie.

Forma zaprojektowanego budynku w naturalny sposób wspomaga wentylację pasywną i poprawia kontrolę termiczną poprzez prostą konstrukcję i staranne rozmieszczenie przestrzeni zamkniętych i otwartych. Pomiędzy kostkami znajdują się szczeliny zapewniające ruch powietrza i wentylację poprzeczną. Elewację frontową zaprojektowano w formie drewnianych drzwi przesuwnych. Ich otwieranie jest regulowane i można je dostosować tak, by poprawić lub zmniejszyć przepływ powietrza. Górny taras zajmujący ok. 80% powierzchni użytkowej kompleksu zapewnia odpowiednią ilość cienia. Otwory i okna zostały zaprojektowane jako małe elementy, aby zminimalizować promieniowanie cieplne i zapewnić niższą temperaturę w obrębie kompleksu. Większe przeszklenia projektowane są od strony atrium, pod tarasem, a więc ukryte przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Ściany i elementy konstrukcyjne wykonane są z drewna i cegły - materiałów poprawiających kontrolę termiczną i przyczyniających się do utrzymania energooszczędności kompleksu.

Mając świadomość, że teren zabudowy nie ma bezpośredniego połączenia z systemem instalacji miejskich, zaproponowano różnorodne rozwiązania, by kompleks był pasywny i bardziej ekologiczny.

W naszej galerii można zobaczyć wizualizacje tego niezwykłego budynku!