Kryzysowe momenty w relacjach chrześcijańsko-żydowskich na początku XX wieku

Najostrzejsze wystąpienia antysemickie w Oświęcimiu miały miejsce jesienią 1918 roku, w okresie odradzania się państwa polskiego po zaborach. Po raz drugi do incydentów antyżydowskich doszło podczas kryzysu ekonomicznego w latach 30. XX wieku.

Na zdjęciu strona „Nowego Dziennika” (1918 rok) z artykułem na temat zajść antyżydowskich w Oświęcimiu. W obszernym artykule zostały opisane przypadki rewizji, pobić i rekwirowania rozmaitych towarów. Działania takie tłumaczono chęcią walki z nadużyciami gospodarczymi, jednak w praktyce miały one podłoże antysemickie. Rewizje przeprowadzono także w siedzibie Czytelni Żydowskiej oraz synagodze Lomdej Misznajot.

Lewicowo-syjonistyczna organizacja he-Chaluc - Kibuc Borochow z Oświęcimia

Głównym zadaniem tej organizacji młodzieżowej w okresie międzywojennym było przygotowanie chaluców (hebr. pionier) do przyszłej pracy w Palestynie.

Drużyna piłkarska Kadima w Oświęcimiu
Zdjęcie z ok. 1930 roku piłkarzy oświęcimskiego Żydowskiego Towarzystwa Sportowego Kadima (hebr. naprzód). Kadima została założona w 1921 roku i skupiała żydowską młodzież obu płci, należącą do ruchu syjonistycznego.

Ortodoksyjny chłopiec żydowski przed Drukarnią Abrahama Grossa w Oświęcimiu, lata 30-te XX wieku