Ostatnie pożegnanie Zofii Gołubiew. Wieloletnia dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie spoczęła na Rakowicach [ZDJĘCIA]

FLESZ - Rosjanie zabijają coraz więcej cywilów

- Nazywano ją żartobliwie „carycą muzealnictwa”, „dyrektoressą”. Zawsze miała bowiem swoje zdanie, swój oryginalny punkt widzenia. Okres jej dyrektorowania w Muzeum Narodowym w Krakowie bywa nazywany złota epoką, to za jej dyrekcji w MNK otwarto nowe oddziały: Pałac Erazma Ciołka, Europeum, to ona udostępniła gościom ponownie po 80 latach Muzeum im. Hutten-Czapskiego, zmodernizowała za swoich czasów Galerię Sztuki XIX wieku. Po zakończeniu pracy w muzeum, praktycznie do śmierci, była aktywna w obszarze rewaloryzacji zabytków i dziedzictwa tego miasta - mówił ks. Dariusz Raś w homilii podczas mszy pogrzebowej w Bazylice Mariackiej. - Kochała sztukę, można było ją spotkać na wystawach, premierach teatralnych, wernisażach prac artystów różnych, w tym bardzo młodych. W ostatnich latach za sprawą własnej otwartości bywała nawet w miejscach offowych dla kultury, jak. np. CSW "Wiewiórka".

Podczas mszy pogrzebowej oczytany został list kondolencyjny przesłany przez prezydenta Andrzeja Dudę, w którym prezydent podkreślił znaczenie Zofii Gołubiew dla polskiej kultury.

- Była dla nas wszystkich w Krakowie i w całej Polsce osobą niezwykle ważną. Dla osób z naszego muzeum była przede wszystkim panią dyrektor, która prowadziła muzeum przez 15 lat. Będziemy ją pamiętali przede wszystkim w ten sposób – wspominał Zofię Gołubiew Andrzej Szczerski, obecny dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie. - Kiedy mówimy o niej, słowo dyrektor pojawia się zawsze, ale nie jest tylko i wyłącznie określenie funkcji administracyjnej, ale określenie osoby, która miała poczucie misji i przekonanie o poświęceniu dla tej instytucji. To słowo określające kogoś, kto traktuje pracę w muzeum jako powinność, służbę instytucji kultury jako najważniejsze wyzwanie swojego życia.

Zofia Gołubiew urodziła się 20 kwietnia 1942 roku w Krakowie. Ukończyła studia w zakresie historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1974 roku rozpoczęła pracę w Muzeum Narodowym w Krakowie, z którym była związana przez ponad 40 lat. Przez 15 lat – pełniła funkcję dyrektora tej instytucji.

Była autorką lub współautorką głośnych wystaw: Siemiradzkiego, Grottgera, Kantora, Matejki, Wróblewskiego, Lebensteina. W trakcie jej kadencji Muzeum zrealizowało szereg remontów m.in.: Domu Józefa Mehoffera, Pałacu Biskupa Erazma Ciołka, Domu Jana Matejki, Sukiennic, Pałacu Czapskich, Spichlerza, a także wybudowało Pawilon Józefa Czapskiego.

- Zofia Gołubiew pozostanie w naszej pamięci jako osoba, która przez swoją działalność nadała muzeum nową rangę i nowy kierunek, za co jesteśmy jej na zawsze wdzięczni – podkreślił Andrzej Szczerski.

Była także zaangażowana w prace Rady do Spraw Muzeów działającej przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa oraz Kapituły Nagrody im. Kazimiery Bujwidowej.

Za swoje zasługi dla kultury Zofia Gołubiew została uhonorowana wieloma nagrodami i odznaczeniami, m.in.: Złotym Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”, Krzyżem Małopolski, „Honoris Gratia”, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Była także wieloletnią felietonistką "Dziennika Polskiego". Zmarła 9 marca 2022 roku.

Rodzina zmarłej poprosiła o wsparcie zbiórki finansowej na rzecz ochrony dziedzictwa kultury Ukrainy. Datki można wpłacać poprzez portal zrzutka.pl pod hasłem "Ratowanie dziedzictwa kulturalnego Ukrainy w imieniu śp. Zofii Gołubiew".