Po interwencji "GK" sąd zmienił wyrok

Gdyby policja z taką pasją zaczęła ścigać prawdziwych przestępców, to może byłoby z niej więcej pożytku. Najlepiej robić wielkie halo z powodu ptaszka, niezależnie jakby się zwał. Ale o nie szczepieniu przeciw wściekliźnie psów, kotów policja nie chce słyszeć.

Przykro mi,ale zarówno ten tekst,jak i poprzedni,budzi nie tylko moje zdumienie, ale i sprzeciw.W kwestii merytorycznej: nie ma w Polsce dwóch gatunków jastrzębi, jak napisano..Jest tylko jeden: jastrżab zwyczajny, zwany tez gołebiarzem.Ptak ten polega ochronie gatunkowej ścisłej.Co to oznacza?
Gatunkowa ochrona zwierząt to jedna z form ochrony przyrody przyjęta w ustawie o ochronie przyrody. W stosunku do dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową wprowadzone są następujące zakazy: zabijania, okaleczania, chwytania, transportu, pozyskiwania, przetrzymywania, posiadania żywych zwierząt,( podkr. moje) posiadania zwierząt martwych lub ich części, niszczenie siedlisk i ostoi, wybieranie, posiadanie oraz przechowywanie jaj i inne.
Policjanci mieli zgodną z prawem wiedzę,że ptak podlega ochronie i nie wolno go trzymać w obejściu.Nawet jeśli pomylili gatunki, i jastrzab okazał się być myszołowem zwyczajnym: oba te gatunki podlegają ochronie gatunkowej ścisłej. Sąd postąpił słusznie, karząc człowieka, który.byc może w dobrej intencji, myszołoowi „pomagał” i go „ratowął”.Pytanie:jakie miał do tego uprawenienia, czy znał biologie ptaka,jego dietę ( myszy,ptaki,nawet małego kota potrafi w stanie wolnym myszołów upolowa i wątpię, by go tym właśnie odzywiano.A czasem ptaki trzymane w niewoli padaja z powodu niełasciwej karmy!)..
Prawo jest prawem i wyraźnie stanowi,ze „chwytanie, transport, przetrzymywanie i posiadanie” chronionego ptaka jest zabronione i podlega karze!
Jestem w stanie zrozumieć zdumienie ukaranego,sąsiadów i autora artykułu.Ale,tak na marginesie: jakie kompetencje w ratowanaiu zdrowia i zycia okaleczonego dzikiego ptaka miał mieszkaniec Skrzynki? Czy był weterynarzem? Rozumiem też,.że mógł nie mieć złych intencji i chciał ptakowi pomóc.I że nie wiedział,jak należy postąpić. No cóż,nieznajomośc prawa szkodzi.To stara rzymska zasada,obowiązująca do dziś.
Oczywiście, o nic nie posadzam tego obwinionego.Ale przypominam sobie przypadki kłusowników, złapanych na goracym uczynku:tłumaczyli się wtedy, że „właśnie zdejmują wnyki,w które wpadł zając, i po zdjęciu z wnyków chcieli go uwolnić” Szlachetna intencja?Jak najbardziej.Jeżeli to co mówili, to prawda....Być może to i racja.Ale prawo stanowi w takim przypadku- i należy je znać- że o przypadku złapania się zwierzecia we wnyki należy powiadomić służbę leśną, leśniczego, ew. policję.Nie wolno działać na własną ręke mimo-być może- dobrych intencji.Właśnie dlatego nie wolno, aby nie być posądzonym o kłusownictwo...
Ta sprawa ma także inny wymiar. Zdarza się, zwłaszcza w przypadku osób mieszkających gdzies pod lasem- że spotykaja oni ” zagubioną” sarenkę. (dziennikarze często mylą gatunki i piszą w takich przypadkach o...”jelonku”, czyli małym jeleniu.) W odruchu dobrego serca, przygarną ją do domu.Błąd!Sarenka nie zaginęła,oddaliła się jedynie od mamy,która jednak miała ją na oku.Zabranie jej do domu,karmienie,hdowanie jest zabronione także dlatego,że zwierzę takie jest już stracone: nie wróci do życia na wolności, bo zatraciło instynkt szukania pokarmu.Jeśli to samiec, czyli tzw. koziołek, rogacz- to gdy wydorośleje staje się w okresie rui agresywny także wobec swych ” wybawców” i atakuje ich, co nierzadko źle się kończy. Najcześciej taka kiedyś mała sarneka zostaje potem w obejściu zabita dla mięsa.A ,jak głosi prawo-”zwierzyna w stanie wolnym jest własnością państwa”.
Przypadek z jastrzębiem, ktgóry okazłą się myszołowem, na pierwszy rzut oka wydaje się niesprawiedliwy dla tych, którzy go ”ocalili”.Na drugi-już nie.Ci ludzie postąpili wbrew prawu.Dla jakich powodów sąd zmienił zdanie- doprawdy nie wiem...Powinien, ewentualnie, odstąpić od wymierzenia kary ze względu na znikomą szkodliwość czynu.W konkluzji:nie ma co obrażać się na policjantów i sąd. Mieli rację!

Czyli kolejna farsa w wykonaniu sądów i polcji w Polsce, tych ludzi należy leczyć psychiatrycznie , wielu z nich nie nadaje się do pracy w polcji i w sądach jak i w prokuraturze!!! Dobrze, że w drugiej instancji znalazł sie ktoś rzetelny, uczciwy i myślący!!! Teraz ten Pan winiem założyć sprawę policji o fałszywe oskarżenia i żądać odszkodowania za straty finansowe i straty moralne!