Biskup Franciszek Lisowski (1933 - 1939). Zaraz po przybyciu do diecezji rozpoczął ożywioną działalność pasterską. Zorganizował 1900-letni jubileusz Odkupienia oraz Diecezjalny Kongres Eucharystyczny. Dokonał uroczystej koronacji łaskami słynących obrazów MB Bocheńskiej i MB Odporyszowskiej. Powołała do życia Caritas i Akcję Katolicką, pomagał ofiarom powodzi z 1934 r. a po przyłączeniu do diecezji dekanatów południowo-wschodnich z kilkunastoma tysiącami Łemków zgodził się na to, aby łemkowscy alumni studiowali w tarnowskim seminarium.

Bp Ignacy Józef Łobos (1886 - 1900). Przeprowadził gruntowny remont katedry w l. 1890-1900. Nadany wówczas wygląd architektoniczny katedry dotrwał do chwili obecnej. Sam złożył na restaurację świątyni 6 tys. zł. W diecezji utworzył cztery nowe dekanaty i sześć placówek duszpasterskich. Chętnie odbywał wizytacje kanoniczne w diecezji, ale rzadko opuszczał jej granice. Zorganizował na wielką skalę jubileusz sześćsetlecia śmierci bł. Kingi oraz podjął starania w sprawie jej kanonizacji. Sprowadził do Tuchowa redemptorystów. Za jego rządów powstało wiele domów zakonnych i ochronek, muzeum diecezjalne, szkoła dla organistów.

Biskup nominat Jan Duwall (1783 - 1785). Pochodził z Żegociny, ze spolszczonej rodziny francuskiej. Był m.in. proboszczem w Radłowie i prepozytem kolegiaty wojnickiej. W 1783 r. cesarz Józef II samowolnie erygował diecezję tarnowską, a jej biskupem zamianował ks. Duwalla. Biskup nominat zamieszkał w klasztorze bernardynów w Tarnowie. Za jego rządów zorganizowano diecezję, przeprowadzono regulację parafii i dekanatów. Władze austriackie zniosły kilka klasztorów i wszystkie bractwa kościelne, w czym, jako rządca diecezji, miał swój udział. Nie doczekawszy się upragnionej prekonizacji przez papieża bp Duwall zmarł 13 grudnia 1785 r.

Arcybiskup Leon Wałęga (1901 - 1933). Głównym jego celem była troska o dusze swoich diecezjan i temu celowi podporządkowane były wszystkie jego zabiegi. Szczególną życzliwością otoczył młodzież. Odwiedzał często Bursę św. Kazimierza. Wiele czasu spędzał w konfesjonale, gdzie młodzież chętnie korzystała z jego posługi. Gdy przybył do Tarnowa w seminarium duchownym było 49 alumnów. Chcąc powiększyć tę liczbę, we własnym domu i z własnych funduszy utrzymywał małe seminarium. W 1906 r. studiowało w WSD już 73 alumnów, a w 1931 r. ok. 150. Wysyłał księży do pracy wśród Polonii. Koronował obrazy MB w Tuchowie i Zawadzie k. Dębicy.