Anna Lassak
Poznalimy siy bez głorolskom muzike. Jo była w Zespoly "Hyrni" przy Politechnice Krakowskiej, a Kaziu w "Reglak" przi Akademii Rolniczej, pote połon-cylimy siy w jeden Zespół Góralski "Skalni". Kaziu przichłodziył z Akademii Rolniczej do nos na próby i zacynimy razem tońcić solowki. Był i dalej jest przednim toncerzem, zawse siy ciesyłak, ze z nim tońce. A Władek Tutka godoł Kazkowi: "No wyzwyrtojciy Hanke". No i tak wyzwyrtoł, ze wyzwyrtoł.
Łod razu uwidziałak, ze przistojny chłopok, wysportowany, bo przeciy skockem był, toncerz przedni, zaśpiywoł tyz dobrze. Dziywcynta głoniyły za nim, i głorolki, i ceperki, do wśćyku. A jo se tak pomalućku, pomaluć-ku, pomyślałak se: "Bedziy moj". I jest.
Pojychalimy do Zymbu, skond Kaziu pochodzi. Tata woloł, zeby była sołsiadka, ta co miała duzo krów i morgi, i zapytał mnie, nigdy tego nie zaboce: "A ty co mos? Kielo mociy krów?". Aly pote Kaziu powiy-dzioł, ze siy bedziymy zynić no i nie rzekli już nic. Mama na to: "Dzieci, zynciy siy! Jak siy ino kłochocie, to siy zynciy". Bo teść taki był, kozdej porze przeciwny.
Wesely my mieli głoralskiy, w Zymbiy. Pore dni trwało. Dwa to łobowionzkowo, a pote trwało i trwało, bo jedzynio było dość. Zaś siy ftory z ujkow łobudzył, łokrzyźwioł, to zostoł, zjod, wypył i tak siy to wlekło i wlekło.
Sławka tyz my krzciyli w Zembiy, bo tak my se pedziyli, ze piyrse dziecko tam bedziymy krzciyli, ka my ślub brali. Bo woźniyjse sprawy w ziciu, załat-wiomy w górak. Aly wnusiy juz tu były krzczone, w Krakowiy.
Robimy razem i razem my sobom 24 na dobe. Tak my siy naucyli i ni momy z tym kło-potow. Wspomogomy siy i wśpiywiy, i w tońcu. Kaziu chłop-cow uci tońcić, bo męski krok to musi chłop pokozać, dziywcinki jo uce, śpiywu pilnujymy razem, i piyrsego głosu, i drugiygo. Programy tyz razem układomy. Nie widze inacyj.
Jak byk z łobcim to robiyła, to byk se chyba cyłściyj chłodziyła na jakiy chłorobowe, na jakiy wolne. No bo jak byk tak zrobiyła, to mi skoda, ze łon som by musioł robić. Zijymy po głoralsku. Godomy po głoralsku: i miyndzi sobom, i z gościami - jak rozumiom, to rozumiom, a jak niy to niek siy ucom.
Wnuki bardzo fajniy rozumiom, bo som wiecniy w Zymbiy. Zijom tym, oba to muzykancio. Ten starsi nawet zrobiył papiyry instruktorskiy narciarskiy, łoba tyz chłodzom do skoły muzicnyj. Juz tu w Krakowiy momy swojy trzeciy pokolyniy.
Jymy po głoralsku, ale rzodziyj. To juz tak troche cłowiyk moze spańscoł. Duzo sałotek roznyk, duzo drobiu, a co momy, to jymy tak se. Ważimy se tyz casami kluski. Kwaśnice dość cyłsto robimy, bo jest zdrowo. Zury jemy tys, choć tyn zur to nie jest taki podholański. Gotujem jo, Kaziu gruly łoskrobiy, to na tym koniyc. Dobrze ze jesce synkow nie łostawi. Jo siy zawse śmiejym: Kaziu, gruly tak łoskrob, coby nie patrzały na nos.
Śmieci wyruci, prziniysiy wode źrodlanom, bo my momy zaroz za blokem wode głymbinowom, chodzi na zakupy…
A nobarzyj ftej kiedy, jak jo mom duzo roboty. Jak gości momy mieć i trzeba posprzontać i nawarzić i napiyc, bo jo tak rada widze po głoralsku przyjonć ludzi, nie jakimisi tam paluskami i wodom. Jak jo siy denerwujy, to łon, zeby nie być pod rynkom, idziy na zakupy. Idziy po 15 razy, bo zawse cosi zaboci i tym sposobem, chłodzi cały cos na zakupy, a jo ryktujym.
Duzo momy łobowiołskow. Robota, basen, działka, dom. Ni momy casu siy nudzić. Jak przychodzi "Tygodnik podhalański", to my go musimy w lotku citać, bo ni ma casu. Inni ludziy w nasim wieku to lezom w domak i twierdzom, ze tu ich boli, tam ich skubiy, a my siy ciesimy, ze nos boli, bo zanci, ze clowiyk jesce zijy.
Kazimierz Lassak
Tak my siy w tońcu wyzwyrtali i jakosi to siy łobraco do tego casu. Łod prawiy 14 rokow w Zespoly "Skalni", łod 31 rokow prowadzimy Zespoł Góralski "Hamernik", we ftórym zbiyrajom siy głoroly z Krakowa. A łod 25 rokow - "Małyk Hamernikow", bo siy plontali mali przi starsim rodzyństwiy i cosi ś nimi trzeba było zrobić. I w tym zwyrciy głoralskim cały cos my som. Przesło 45 rokow razem. Tak ciongniy nos w holy, aly tu w Huciy tyz momy na co dziyń kulture głoralskom, ło ftorom dbomy i przekazujymy nastym-pnym pokoleniom.
Wakacje rzodko momy i zawse ze zespołem, to jednym, to drugim. Wyjyzdzomy na "Sabałowe Bajania", posłuchać jak gwara głoraslko piykniy zijy, na "Festiwal Górali Polskich" w Żiwcu ci "Festiwal Ziem Górskich" w Zo-kopanym.
Zijymy bardzo rodzinniy. Sin całe ziciy wsyndyl jeździył s nami - na koncerty, festiwaly. Trzimoł siy spodnice albo i niy. Zawse mielimy lo niygo duzo casu - chłodziył na plastyke, na kajaki, i narty, i tonic.
Ni mioł nic casu na chłodzyniy koło bloku i nie było z nim problymow. I tak kombinujymy z wnukami, zeby mieli cały cas zajynty. Tyn starsi jeździ na tyk zwaryjowanyk rowerak, co lotajom po krzokak, prawiy jak skoki narciarskiy. Wnuki kłochomy, aly nie pieścimy jak małpki, ino tak zeby wartości im dać ziciowe. Cały cas im tłumacimy, ze som takiy casy, ze nie starci jeden zawod, ino trzeba mieć ik pore. I tak robiom.
A zespoły to tyz nasa rodzina. "Małym Hamernikom" robimy łopłatek, składajom se zicynia, darujom bez sobiy zrobione kartki świontecne z dedykacjami łod serca. Na Wielkanoc zaś majom konkurs pisanek. A "Hamernicy" znowu majom co rok zloty.
W robociy siy uzupełniomy, ale dom to Hanine królystwo. Tak ma sićko poukładane, ze jak jom fto łobudzi środku w noci, to łona mu bez światła poda, co trza. Taki mo porzondek. Jo przimykom na to łoci i śkarpetki łostawiom zawse na swoim miyjscu.
Ciyłzyjse rzeci to jo robiym i w doma, i na działce. Pokopiy, grzondki porobiy, a żona wsiejy, kwiotki posadzi, wyplewi, bo jo casem tak plewiym, ze sićko wyplewiym. Kobieta to mo sikowniyjse palce. Ze trzi roki temu dostali my nawet dyplom działkowicow za kolorystyke i ułoyniy kwiotkow. Chłoć teroz jest taki cas, ze nawet te kwiotki waryjujom. Zamiast jedne po drugik, głupiyjom i rosnom sićkiy na roz.
Hania to siy fce zarobić - i w doma, i w zespoly. Chciołbyk, zeby mniyj robiyła, jak robi. Sićko musi być u niyj na swoim miyjscu, w swoim szeregu. Zawse mo tak być, jak mo być. Aly dwa dni przed głownym festiwalym potrafi komplytniy zmiynić program. Ćwicimy długo, a pote przidziy jyj myśl, zmiynio, robi trzi proby i wystawiomy. Nie raz som jyj godom: wolołbyk chłoć jo wiedziyć, co jest grane.
A jak my pojychali do Łojca Świiyntego, to na Placu Świyn-tego Pietra, sićka siy tak uciysyli i wzrusyli, ze my siy łozpłakali na widok papieża, zamiast wystawiać. Papież urodzoł z tymi malyństwami, śmioł siy, taki był radosny. I spytoł siy nos: "A cościy wy za Górale z Nowej Huty?", a żona mu na to" "No, Łojce Świynty, tak samo my wygnani, jak Wy tu". Była Wielkanoc, piyrse świynta co ni miała nic, ani posprzontane, ani uważone. Nic jom nie interesowało, to było tak wspaniałe przeziciy. A prawiy w tym samym casiy za rok Łojciyc Świynty zamknon łoci.
Pojechalimy tam dziynki dobrym ludziom. Chłoć "Mali Hamernicy" wygrali festiwal "Polska Papieża Światu dała", po ftorym im łobiycano wyjazd do papieża, to jednak pojychali aly nie łoni. Skarzylimy siy bliskim i znajomym i znaloz siy darczyńca, jaz z Łodzi, ftory "Małym Hamernikom" wyjazd cyłścowo ufundowoł.
A teroz by my fcieli koniycniy pojechać jak bedziy wynosony na łołtorze. Moze siy znowu znajdom sponsorzy. Zeby tyj młodziyżi w Nowyj Huciy pomoc, bo trzeba jyj pomoc.
