Znów nadeszło Święto Niepodległości. Nie tylko wspomnienie chwil dawno minionych, ale też temat przedziwnie aktualny. Na tle uroczystych obchodów, teatrzyku narodowej dumy i prywatnej zadumy, widać jak rośnie spis tej naszej niepodległości chorób. Wiara, owszem, nadal łączy Polaków, ale kościoły coraz bardziej upodabniają się do urzędów, czy zgoła (przepraszam za porównanie) partii. Państwo co prawda działa, ale każdy powie, że mogłoby lepiej. Drogi wprawdzie w budowie, ale poczta i kolejnictwo w upadku. Kultura przechyliła się w stronę łatwej i przyjemnej (choć nie dla wszystkich) rozrywki…
W przeddzień Święta chciałbym o tym wszystkim napisać. Jednak wiem, że nie starczy miejsca na komentowanie zachowań dalekich od zdrowego rozsądku. Na przykład jeśli idzie o politykę: jak zwięźle wyjaśnić ostatni zamach stanu w królestwie kurdupli? Jak pojąć logikę wzmacniania organizmu przez amputację członków? Całe szczęście, że to nie moja bajka, że mnie przyszłość sędziwego autokraty równie mało obchodzi, jak chorobliwa ambicja niedawnego delfina. Plebeje mówią: nie mój cyrk, nie moje małpy.
Uciekam więc we wspomnienia tego, co ostatnimi dniami dało mi pewną radość. Oto bowiem udałem się do Mińska Mazowieckiego w ruskim zaborze, by celebrować wraz z przyjaciółmi z "Piwnicy pod Baranami" III Przegląd Piosenki Poetyckiej im. Piotra Skrzyneckiego. Choć to impreza nowa na polskiej mapie kultury, to jednak dobrze pomyślana i ważna - tak dla Mińska, jak i Krakowa. Piotr miał przecież w życiorysie epizod, gdy w lochach mińskiego pałacu ukrywał się z matką i bratem. Może nawet umiłowanie do piwnic, tak cenne dla Krakowa, przywiózł właśnie z Mińska? Mińszczanie to zapamiętali, przyciągając do siebie artystów "Piwnicy", tego żywego pomnika Skrzyneckiego. Ale też tworząc konkurs artystycznej młodzieży, wyróżniający się wśród innych. Trzecia edycja konkursu przyniosła przynajmniej kilka powodów do radości. Wygrała krakowianka (absolwentka naszej PWST, chwilowo na warszawskim wygnaniu) Marta Ledwoń. Tuż za nią uplasowała się piękna nowosądeczanka (na studiach w warszawskim Uniwersytecie Muzycznym) Agnieszka Świgut. Możemy być, my krakowianie, dumni i z urody i z kunsztu obu artystek. O uroczym spektaklu "Piwnicy" nie wspominam nawet, przekonany, że każdy kulturalny krakowianin spektakle arcykabaretu zna na pamięć. Niektórym tylko chciałbym wskazać paluszkiem niedocenianą czasem postać Rafała Jędrzejczyka, syna Olgierda (co na łamach "Gazety Krakowskiej" znaczy szczególnie wiele). Rafałowy Dyrektor Cyrku to postać urocza i zastanawiająca…
Jesień była piękna, festiwal ładny. Zawsze jednak coś nastrój popsuje. Oto w tym samym kochanym Mińsku, przy ulicy Dąbrówki, pojawił mi się przed oczami kirkut, żydowski cmentarz. Albo raczej wysypisko śmieci i butelek - miejsce, gdzie menele i kibole ćwiczą na macewach malowanie swastyk i niemczyznę (ograniczoną do słów "jude raus"). Przypomniało mi się od razu owe czterdzieści procent mińszczan wywiezionych pewnego dnia do Treblinki. Przypomniał mi się (jakże czysto polski) pogrom z roku 1936… I zacząłem to kojarzyć z bohomazami, jakimi "narodowa" młodzież na Podlasiu oszpeca ostatnio pomniki zmarłych. I jakoś to mimowolnie skojarzyłem z łysymi kibolami, co właśnie chcieli pobić panią Szczukę. A nawet z wielotysięczną trybuną "sharksów" mojej Wisełki, wyjącą "żydów w dupie mamy"…
Wszystko to w przeddzień Święta Niepodległości. Gorzkiego świętowania.
Miss Polonia z dawnych lat. Zobacz galerię najpiękniejszych kandydatek!
Academy(c) Awards. Plebiscyt na najlepszy akademik Krakowa!
Mieszkania Kraków. Sprawdź nowy serwis
Codziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
