Soła Oświęcim zapisała bogatą kartę w dziejach miasta i jego mieszkańców. 105 lat temu zaczęła się historia klubu na plantach. Zdjęcia

Początki klubu związane są z odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Towarzystwo Sportowe Soła Oświęcim powstało ledwie kilka miesięcy po tym, gdy Polska zrzuciła jarzmo zaborów.

Soła początku zdobyła sobie serca oświęcimian. Dla wielu była czymś więcej niż tylko klubem sportowym. Jeden z jej powojennych zawodników i działaczy Tadeusz Hutny mówił o "idei Soły", która zjednywała jej sympatię mieszkańców Oświęcimia i okolicy.

Pierwszym trenerem i kapitanem drużyny został wicestarosta dr Władysław Wnęk, a prezesem sam ówczesny burmistrz miasta Roman Mayzel.

- Soła jest klubem założonym w dniach niepodległościowej euforii, po latach niewoli, przez łaknącą wolności i prawdziwego sportu młodzież z oświęcimskiego gimnazjum, którą w organizacyjne tryby ujął pierwszy oświęcimski wicestarosta dr Władysław Wnęk - opisywał początki klubu nieżyjący już Jan Tobiasz, wielki sympatyk Soły, autor książek poświęconych historii Soły i sportu w Oświęcimiu.

Piłka nożna wtedy jeszcze nowa dyscyplina szybko zdobywała popularność, także wśród młodych oświęcimian. Nowy klub dał im możliwości uprawiania jej w sposób zorganizowany. Pierwszą drużynę Soły stanowili zawodnicy, na co dzień będący uczniami gimnazjum, część wywodziła się z kręgów rzemieślniczych, urzędniczych i wojskowych.

Pierwsze boisko Soły znajdowało się przy ul. Legionów, w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Międzynarodowy Dom Spotkań Młodzieży. Drużyna radziła sobie bardzo dobrze. Miała nawet szanse awansu do klasy A, najwyższej wówczas w krakowskim okręgu. Rozgrywek krajowych jeszcze nie było.

Trzy lata później w związku ze sprzeciwami właścicieli terenu na Zasolu klub przeniósł się na drugą stronę Soły, gdzie otrzymał pod boisko przyznaną przez miasto część parku miejskiego. Na Legionów Soła powróciła na początku lat 30., gdy za sprawą miasta powstał nowy stadion sportowy, w miejscu, gdzie dzisiaj jest obiekt MOSiR.

Klub był całkowicie amatorski. Utrzymywał się dzięki wsparciu swoich zamożniejszych sympatyków, w tym oświęcimskich kupców i rzemieślników. Nie przeszkodziło to jednak w wychowaniu wielu świetnych piłkarzy.

Jak często podkreślał Jan Tobiasz, Soła dała Oświęcimiowi pierwszych reprezentantów Polski i olimpijczyków, braci Stefana i Waleriana Kisielińskich.

W historii klubu na plantach były czasy świetności i były czasy niepowodzeń. Dotkliwym ciosem dla Soły było wymuszone połączenie z Zakładowym Klubem Sportowym Chemik-Syntetyka Oświęcim w 1949 roku i powołanie Związkowego Klubu Sportowego Unia.

- Odbyło się to bez zgody Soły, bez decyzji walnego zebrania, wbrew opinii publicznej miasta - wskazuje Jan Tobiasz w książce "85 lat Klubu Sportowego Soła Oświęcim".

To oznaczało, że najstarszy klub w mieście przestał istnieć! Klub udało się reaktywować w 1957 roku za sprawą byłych zawodników i działaczy.

W następnych latach klub przeżywał kolejne wzloty i upadki. Tak było także w minionej dekadzie, gdy na plantach zbudowano drużynę na miarę III ligi. Niestety, w 2019 roku, gdy przypadało 100-lecie klubu, z przyczyn finansowych pierwsza drużyna musiała zostać wycofana z rozgrywek.

Teraz nadzieje na odbudowanie klubu ma prezes Maciej Iwański, były m.in. zawodnik Legii Warszawa i reprezentacji Polski, który przy okazji obchodów 105-lecia, mówił, że Soła wychodzi na prostą. Myśli o ponownym wprowadzeniu do rozgrywek ligowych drużyn seniorskiej i juniorskiej.