Tłusty Czwartek 2022. Skąd się wziął Tłusty Czwartek, co to za tradycja? [TŁUSTY CZWARTEK]

Tłusty czwartek rozpoczyna ostatni tydzień karnawału. W Polsce oraz w katolickiej części Niemiec, wedle tradycji, w tym dniu dozwolone jest objadanie się.

Czy wiecie, że w Małopolsce w bardzo specyficzny sposób obchodzono tłusty czwartek? Nazywany on był wówczas combrowym czwartkiem. Według legendy, nazwa pochodzi od nazwiska żyjącego w XVII wieku krakowskiego burmistrza Combra, złego i surowego dla kobiet mających swoje kramy na krakowskim rynku. Mówiono: „Pan Bóg wysoko, a król daleko, któż nas zasłoni przed Combrem”. Umarł on podobno w tłusty czwartek.

W każdą rocznicę śmierci przekupki na targu urządzały więc huczną zabawę i tańce. Podczas zabawy zaczepiały przechodzących tamtędy mężczyzn, których zmuszały do tańca lub do oddawania wierzchniej odzieży w zamian za krzywdy, jakie wyrządził Combr. Comber w Krakowie był urządzany aż do 1846 roku, gdy władze austriackie zabroniły jego obchodów.

A kiedy usmażono pierwszego pączka? Pączki były znane w starożytnym Rzymie. Początkowo nie były przygotowywane na słodko; słodki pączek jest zapewne zapożyczeniem z kuchni arabskiej. Również w kuchni polskiej pączki miały postać ciasta nadziewanego słoniną, spożywanego przy zapustach. Pączki przyrządzane na słodko zaczęły występować w Polsce w XVI wieku. Kulisty kształt pączka pochodzi z XVIII wieku, gdy zaczęto używać do wypieku drożdży, przez co ciasto stało się bardziej puszyste.

Powszechne jest przekonanie, że idealny pączek jest puszysty i jednocześnie lekko zapadnięty. Jasna obwódka dookoła ma świadczyć o tym, że ciasto smażone było na świeżym tłuszczu. Pamiętajmy jednak, że jeden pączek ma około 240 kalorii. W tłusty czwartek statystyczny Polak zjada 2,5 pączka.

O pączkach, zwanych dawniej kreplami, pisał Mikołaj Rej w „Żywocie człowieka poczciwego”:
„Mnieysi stanowie pieką kreple, więtsi torty”.
Jerzy Kitowicz, ksiądz, polski historyk, pamiętnikarz i korespondent polityczny o pączkach pisał tak:

Ciasta także francuskie, torty, pasztety, biszkopty i inne, pączki nawet - wydoskonaliło się to do stopnia jak najwyższego. Staroświeckim pączkiem trafiwszy w oko mógłby go podsinić, dziś pączek jest tak pulchny, tak lekki, że ścisnąwszy go w ręku znowu się rozciąga i pęcznieje do swojej objętości, a wiatr zdmuchnąłby go z półmiska.