,,W poszukiwaniu Miłości" - FELIETON Krystyna Trzupek

FLESZ - Polski lek na COVID-19

Owi podejrzani opowiadają jej długo o życiu i ranach, co bolą bardziej niż strzykawka w żyłę i brudna igła w nielegalnym studio tatuażu. O sercu tak potłuczonym, jak rozbita butelka wódki. Miłość często zachodzi do domów dziecka. Na zaparowanej szybie rysuje palcem krzywe serca i laurki na Dzień Matki, których nigdy nikt nie wyśle. W długie, bezsenne noce, razem z małą dziewczynką tuli mocno pluszowego króliczka i ociera bezgłośne łzy wsiąkające w poduszkę. Po parkowych alejkach zbiera smutne, porozrzucane myśli i układa z nich bukiety. Zawsze maszeruje z pokonanymi i upokorzonymi. Jest po stronie tych, co przegrali z możnymi tego świata i własną słabością. Trzyma się z daleka od miejsc, gdzie dominuje pieniądz.

Nigdy nie siada w pierwszej ławce. Nie interesuje się polityką, władzą i karierą. Preferuje niewidzialność. Jest daleka od blasku świateł, imprez charytatywnych i dobroczynnych bankietów, gdzie czuje się tylko pretekstem do zabawy. Wielkie dzieła nie mają z nią nic wspólnego. Znajdziesz ją w zakamarkach, na korytarzach szpitali i w hospicjum, na opuszczonej ławce, na której ktoś złożył swoją słabość, przycupniętą w noclegowni dla bezdomnych. Czasem miałabym ochotę na nią nakrzyczeć, potrząsnąć, by nie plamiła tak często swoich wyprasowanych i pachnących sukienek. Nie mierzwiła starannie uczesanej fryzury. Wszak to jej nie przystoi! Ale kiedy ją widzę, to zawsze przytulam najserdeczniej i dziękuję za to, że jest wszędzie tam, gdzie inni boją się nawet zaglądnąć i skąd uciekają w popłochu, jak diabeł przed wodą święconą.