Tuż przed wybuchem II wojny światowej w tatrzańskiej wiosce młody człowiek zakochuje się w pięknej dziewczynie. Wojna brutalnie przerywa ich miłość. Niemal 50 lat później pod Wawel przyjeżdża ich wnuczka Beata. Zamieszkuje z kuzynką Ireną i jej córką Magdą. Pracuje jako barmanka w klubie jazzowym. Dziewczyna poznaje uroki Krakowa i problemy jego mieszkańców.
Zobacz także: Noblistka w Krakowie
Tak w skrócie przedstawia się akcja książki pt. ,,Dawno, dawno temu i prawie naprawdę" Brigid Pasulki. Powieść zdobyła uznanie za oceanem. Jej autorka - Amerykanka zakochana w Krakowie, otrzymała za swój literacki debiut nagrodę Fundacji Hemingwaya. Teraz odwiedziła Kraków, żeby promować swoją powieść na Targach Książki.
- Gdyby nie Kraków i jego mieszkańcy pewnie w ogóle nie zostałabym pisarką. Kiedy po roku pobytu w tym mieście wróciłam do Chicago, miałam w głowie tyle historii ludzi spotkanych w barach mlecznych, na ulicach czy przystankach, że ciągle opowiadałam znajomym tylko o tym. Żeby nie torturować ich więcej, zaczęłam pisać. Tak powstała ta powieść - wyjaśnia Brigid Pasulka, której dziadkowie urodzili się wprawdzie w Polsce, ale ona zawsze uważała się za Amerykankę.
Może dlatego jej książka pozwala na nowo spojrzeć na Kraków i nasz kraj. Pierwowzorem powieściowej Beaty jest sama autorka. Pasulka po raz pierwszy przyjechała tu w 1994 roku. - Studiowałam wtedy rzeźbę i literaturę w Chicago. Potrzebowałam jednak jakiejś odmiany. Najpierw pojechałam do Niemiec, ale tam mi się nie podobało. Nie zastanawiając się długo, wsiadłam do pociągu do Krakowa, bo słyszałam, że jest pięknym miastem - opowiada Pasulka.
Zobacz także: Noblistka w Krakowie
Tyle że gdy wysiadła na dworcu w Krakowie nie znała ani słowa po polsku, nie miała tu ani pracy, ani znajomych. Zaczęła od tego, że poszła na obiad. - Menu było po polsku, więc nic z niego nie rozumiałam. Jedno z dań nazywało się bigos. Zamówiłam. Trzy następne dni leżałam chora w hotelu. Gdy doszłam do siebie, stwierdziłam, że z tym Krakowem to był fatalny pomysł. Postanowiłam wrócić do USA. Jednak zostałam, bo poznałam Annę i jej córkę Anitę, z którymi zaczęłam spędzać coraz więcej czasu. One zostały głównymi bohaterkami mojej powieści - opowiada Brigid Pasulka.
Coraz bardziej podobała jej się atmosfera miasta. - Polacy są otwarci i gościnni. Kiedyś stojąc pod pomnikiem Mickiewicza zaczęłam rozmawiać z całkiem nieznajomą kobietą. Po chwili zaprosiła mnie do siebie na obiad - mówi pisarka.
Zafascynowało ją też krakowskie życie kulturalne. - Nigdy nie zapomnę mojej wizyty w Piwnicy pod Baranami. Zobaczyłam tłum ludzi, a w środku mężczyznę, który jaśniał jak słońce. To był Piotr Skrzynecki. Pomyślałam wtedy, że znalazłam się w środku polskiej duszy - opisuje swoje wrażenia z wizyty w legendarnym kabarecie pisarka. Mimo że była zachwycona Polską, zdecydowała się wrócić do USA. - Wiedziałam, że jeżeli zostanę jeszcze rok, to już zamieszkam w Krakowie na zawsze - wyjaśnia.
Jednak do Krakowa wracała w każde wakacje. W czasie jednych z nich zdradziła polskim przyjaciołom, że pisze o nich książkę. Teraz są już po jej lekturze. - Czytając książkę Brigid, czułyśmy się z mamą trochę jakbyśmy oglądały film z życia rodziny. A najciekawsze jest to, że tylko my wiemy ile jest w tym literackiej fikcji, a ile prawdy. Ja na przykład, w przeciwieństwie do postaci w powieści, dla której stałam się wzorem, ukończyłam prawo i nie przedawkowałam narkotyków. Bardzo przeżyłam tę moją książkową śmierć - żartuje Anita Kurowska, czyli książkowa Magda.
Pokaż, kogo popierasz. Już dziś oddaj głos na prezydenta Krakowa
Polecamy w serwisie kryminalnamalopolska.pl:**Ukradł kartę bankomatową z portfela i wypłacił całą kasęMaciej Szumowski stał się legendą. Idź jego drogą.**Wejdź na szumowski.eu
A może to Ciebie szukamy? Zostań**miss internetu**województwa małopolskiego
