Cracovia zagrała na miarę możliwości. Czy na miarę oczekiwań?

Wydaje się, że „Pasy” ugrały prawie maksa. Przy tej kadrze, przy takim nią zarządzaniu, przy takim splocie okoliczności, miejsce w połowie tabeli było realne. Jest trochę powyżej średniej. Mogło być o jedną lub dwie lokaty wyższe, mogło też być minimalnie niższe.

Z zespołu, który latem zaczynał sezon, ubyło kilku kluczowych zawodników w porównaniu z poprzednimi rozgrywkami, przede wszystkim Pelle van Amersfoort i Sergiu Hanca. Na ich miejsce sprowadzono Patryka Makucha (de facto debiutanta na tym szczeblu), Benjamina Kallmana i Takuto Oshimę. Wszyscy trzej spełnili oczekiwania, napastnicy strzelili łącznie 12 goli, co przy dorobku poprzedników – Marcosa Alvareza i Rivaldino (raptem dwa gole w sumie) jest wynikiem kosmicznym.

Plaga kontuzji, a także odejście w zimie kluczowego zawodnika Mateja Rodina nie dawały podstaw, by miejsce Cracovii mogło być inne. Zresztą podkreśla to trener Jacek Zieliński.

- Patrząc na czerwiec ubiegłego roku i tę chwilę to myślę, że mówimy o dwóch różnych zespołach – zaznacza trener. Van Amersfoort odszedł za darmo, w sierpniu kontuzji doznał Kamil Petska, następnie Mathias Hebo Rasmussen i Jakub Myszor, który nie doszedł do swojej dyspozycji. W styczniu odszedł Matej Rodin, lider defensywy, a kontuzji doznał jego następca David Jablonsky. Teraz za darmo odeszli Karol Niemczycki i Pestka. Jako oceniamy potencjał tej drużyny?

Nowi zawodnicy nie pokryli braków jeden do jednego. Ten zimowy zaciąg był znacznie gorszy od letniego – Arttu Hoskonen, Jani Atanasov i Mateusz Bochnak byli co najwyżej uzupełnieniem kadry, a nie jej wzmocnieniem.

- Nie jest tak, że transfery są decydowane beze mnie, brałem udział w rozmowach – mówi Zieliński. - Ubytków nie byliśmy w stanie zastąpić nowymi zawodnikami jeden do jednego. Zimą robiliśmy bardzo szybko ruchy. Przyszedł Hoskonen i widać, że ma ciężko, by się wkomponować w zespół. Oczywiście, kontuzje się zdarzają, ale nam wypadli Pestka i Hebo Rasmussen, liderzy tej drużyny. Zespół, który zaczynał ligę meczem z Górnikiem i grał teraz z Wisłą to dwie różne drużyny. Uważałem, że nasz zespół miał potencjał na miejsca 5 – 8 i zdania nie zmieniam. Musielibyśmy mieć kadrę 30 zawodników, by łatać ubytki, a często na ławce rezerwowych miałem chłopaków z drugiej drużyny.

„Pasy” nie mają ofensywnej polityki transferowej, nie lubią przepłacać za zawodników, często biorą takich, którzy są wolni, choć akurat za Makucha, czy wcześniej za Virgila Ghitę zapłaciły niemałe pieniądze.

- Nie mamy się co porównywać np. z Rakowem – mówi Zieliński. - Koszty kadry mistrza Polski są dwa razy większe. Ten klub ma dwa razy większy budżet, a co za tym idzie lepszych zawodników, których ściąga za większe pieniądze, płaci większe stawki. Z Lechem, Legią czy Pogonią trudno nam się bić, bo mają większe budżety. Udało nam się bić w pojedynczych meczach, ale na przestrzeni całego sezonu już nie. Budżety, wbrew temu co się mówi, jednak grają.

Kibice na pewno mieli większe oczekiwania, bo mają dość marazmu, gry „o nic”. Ale realia są takie, że wbrew oczekiwaniom, Cracovia nie miała wielkich szans, by grać o pierwszą czwórkę. Teraz odeszło z niej czterech kluczowych piłkarzy: Karol Niemczycki, Kamil Pestka, Michal Siplak i Jewhen Konoplanka. Nie tylko trzeba będzie ich zastąpić, ale zrobić więcej transferów, bo i tak kadra była zbyt szczupła.

Sportowy24.pl w Małopolsce