Centrum konferencyjne w Nowej Hucie
- Informujemy również, że na terenie dedykowanym miejscom postojowym rozpoczęły się prace mające na celu zorganizowanie parkingu na ok 100 miejsc parkingowych. Realizowane są prace związane z instalacją oświetlenia oraz systemu monitoringu - dodaje spółka PUHiT. Zatem okolica pawilonu dobrze znanego mieszkańcom Nowej Huty już zaczęła się zmieniać.
Centrum Konferencyjne PUHIT będzie miejscem wielofunkcyjnym, gdzie zaplanowano przeprowadzanie konferencji, szkoleń, koncertów, spektakli, występów artystycznych oraz targów tematycznych. To będzie nie tylko przestrzeń do spotkań biznesowych, ale także miejsce inspiracji i rozwoju.
Firma działa już na rynku od 1952 roku. PUHIT Kraków Sp. z o.o. specjalizuje się w świadczeniu usług z zakresu: hotelarstwa, gastronomii oraz wynajmu powierzchni biurowych, magazynowych, handlowych i produkcyjnych.
Historia stołówki budowniczych Huty im. Lenina
Budynek usługowy „Złota Jesień” przy dzisiejszej ul. Obrońców Krzyża pierwotnie zaplanowany został jako stołówka budowniczych Huty im. Lenina. Zaprojektowany w latach 1965–1966 przez zespół pod kierunkiem Olgierda Krajewskiego, realizowany był aż do roku 1969. Budynek stanął na osiedlu hoteli robotniczych budowniczych Huty im. Lenina „Złota Jesień”. Projekt budynku zakładał zgrupowanie w jednym obiekcie wielu punktów usługowych m.in. stołówki, pomieszczeń handlowych i rzemieślniczych, biblioteki, przychodni lekarskiej, urzędu pocztowego, posterunku Milicji Obywatelskiej, garaży, pralni. Na kształt budynku wpłynęła wydzielona dużo wcześniej podłużna parcela, która była powoli zabudowywana. Mankamentem lokalizacji była różnica poziomów terenu.
Budynek składał się z podłużnego pawilonu o długości ok. 175 metrów podzielonego na mniejsze pomieszczenia oraz z dostawionego do niego zespołu dwóch dużych pomieszczeń opartych na rzucie dwóch trójkątów połączonych od frontu podłużnym budyniem holu. Problemy związane z działką architekt wykorzystał na korzyść architektury ośrodka usługowego. Całe założenie poddaje się nachyleniu terenu, co przy stworzeniu elewacji z dwóch ostrokątnych trójkątów oraz jej przeszkleniu przydaje formie zespołu dynamizmu. Konstrukcja budynku wykonana została metodą tradycyjną murowo-szkieletową. Do przekrycia hal użyto dźwigarów strunobetonowych oraz płyt panwiowych. Tylko nieliczne elementy wykonano z betonu lanego na mokro. Dzięki „szklanym ścianom” budynek optycznie zyskał na lekkości, wnętrza były doświetlone i otwierały widoki na otaczające budynek drzewa. W 1968 roku budynek otrzymał tytuł „Wicemistera Krakowa”.
Technologia deepfake zagraża cywilizacji?
