Opis dzieła:
"Z Ewangelii wg św. Jana; „A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu” [J 19, 41-42].
Ogród w którym zostało złożone ciało Zbawiciela obrazuje inny ogród. Ogród, w którym ulepiony z prochu ziemi człowiek, stał się nieposłuszny woli Boga. Przez tegoż człowieka przyszedł na świat grzech, a razem z nim śmierć, która czeka wszystkich ludzi. Już w Księdze Rodzaju słyszymy słowa: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz”.
Drzewo poznania dobra i zła odtąd staje się nowym drzewem, drzewem krzyża. Dzikie gałęzie to niczym wszczepione w życie każdego człowieka słabości, które Chrystus poprzez posłuszeństwo Ojcu, oddając życie za każdego grzesznika pokonuje szatana i śmierć.
Jezus jak każdy człowiek umiera, Jego ciało spoczywa w kamiennym grobie, a dusza przebywa w krainie umarłych. Zstąpiwszy do piekieł jako Zbawiciel, przyszedł głosić dobrą nowinę, by wyzwolić dusze sprawiedliwych, które uwięzione oczekiwały swego wyzwolenia. Jak mówią teologowie dusza jest istotą niecielesną i nieśmiertelną, przedstawia się ją zazwyczaj w taki sposób, aby człowiek poprzez swoje cielesne zmysły mógł ją pojąć. Obraz „Rajskiego Ogrodu”, w którego przestrzeni zanurza się ludzka dusza, sprawia, że może być ona porównana do drzewa.
Na pierwszym planie kompozycji widzimy - symboliczne drzewo odnoszące się do rajskiego Drzewa Życia. Umieszczona w nim monstrancja okryta welonem, jest odniesieniem do złożonego ciała Chrystusa w grobie, znajdującym się w ogrodzie. Symboliczna postać jest alegorią zstępującego do piekieł Jezusa. Ciało postaci będące w delikatnym ruchu, unosi się ku górze, a odchylone od tułowia ręce, układają się w kształt krzyża.
Rozsypane grudy wilgotnej ziemi niczym proch oddają specyficzną woń i są symbolem grzechu, z którego wyłania się drzewo życia. Rozmieszczone świece symbolizują życie ludzkie, jego kruchość i liturgiczny element ukazujący obecność Najświętszego Sakramentu.
Wydobyta światłem monstrancja oraz podświetlone gałązki drzewa - przenoszą na ściany nawy cienie, które są symbolem bolesnej historii Polskiego narodu. Odzyskawszy po 123 latach niewoli Niepodległość Polska powraca na mapę Europy niczym człowiek przywrócony do życia. Światło w barwach narodowych podkreśla triumf życia nad śmiercią i przypomina o przypadającej w tym roku setnej rocznicy odzyskania niepodległości."
POLECAMY NA WIELKANOC 2018:
Pisanki stare jak świat. Pierwsze znaleziska w Polsce datuje się na... X wiek
Źródło:TVN24
