Nastrojowa opowieść o współczesnym Tokio. Przedpremierowy pokaz filmu "Perfect Days" 27 lutego w Kinie Pod Baranami

Kiedy w 2024 roku najlepiej przejść na emeryturę?

Hirayama to samotny sześćdziesięciolatek, który sprząta toalety publiczne w tokijskiej dzielnicy Shibuya. Kamera z uwagą przygląda się jego codziennym rytuałom: porannemu przygotowywaniu się do wyjścia, wykonywanej z niezwykłą starannością pracy, wizytom w miejskiej łaźni, popularnej jadłodajni czy ulubionym antykwariacie.

Gdy Hirayama nie pracuje, czyta dobrą - choć nie najnowszą - literaturę, w samochodzie słucha muzyki z lat 60. i 70. ze starych kaset magnetofonowych, a południową przerwę w pracy wykorzystuje na fotografowanie. Gotowe zdjęcia, niczym prawdziwy artysta, poddaje bezlitosnej selekcji i gromadzi w prywatnym archiwum.

Sympatię budzi też jego kolekcja sadzonek drzew, jakie znajduje w parku, a później w domu troskliwie pielęgnuje. Z kilku migawek, które są drobnym zakłóceniem codziennej rutyny i odnoszą się do przeszłości Hirayamy, domyślamy się, że życie miejskiego eremity to jego świadomy wybór, a celebracja codzienności czyni go szczęśliwym, kochającym świat i ludzi człowiekiem.

Wim Wenders, który w swoich ostatnich filmach chętnie sięgał po formę dokumentalną, nakręcił tym razem fabułę bardzo przypominającą dokument. Obok Hirayamy drugim, równie ważnym bohaterem filmu jest japońska stolica, a tokijskie toalety, które oglądamy w tym niecodziennym portrecie miasta, to prawdziwe dzieła sztuki zaprojektowane przez znanych architektów.

Ścieżką dźwiękową życia bohatera stają się harmonijne dźwięki tokijskiej ulicy oraz utwory w wykonaniu The Velvet Underground, Lou Reeda, Patti Smith i Niny Simone. Film Wima Wendersa ("Lisbon Story", "Pina", "Niebo nad Berlinem)" to uzdrawiające, poetyckie kino zmieniające codzienność w magię.

- Poezja nie jest czymś, co można sobie zamierzyć w filmie, lecz raczej pięknym znaleziskiem, darem, który otrzymujesz jako filmowiec, od swoich aktorów, od miejsc, od światła. Od wszystkiego, co musi się złączyć, aby utworzyć coś w rodzaju "poezji w ruchu" - mówi reżyser.

Film "Perfect Days" został doceniony na Festiwalu w Cannes (Nagroda dla najlepszego aktora, Nagroda Jury Ekumenicznego) i jest nominowany (jako japoński kandydat) do Oscara w kategorii Najlepszy film międzynarodowy.