Niesamowite znalezisko na Wawelu: złoty pierścionek z dwiema twarzami, sprzed ok. 1000 lat

Jak przekazał odkrywca pierścienia Jerzy Trzebiński z Działu Archeologii Zamku Królewskiego na Wawelu, zabytek znajdował się w warstwie archeologicznej zalegającej na szczycie reliktów kamiennej konstrukcji - prawdopodobnie wału obronnego.

Pierścień ma ozdobną tarczkę o wrzecionowatym kształcie. Znajduje się na niej ornament antropomorficzny, przedstawiający schematycznie dwie, przeciwstawne twarze.

Specjaliści podkreślają, że to wyjątkowe odkrycie.

- Z terenu całej Polski znanych jest zaledwie kilka złotych wczesnośredniowiecznych pierścieni. Tego typu ozdoby zwykle były zupełnie pozbawione ornamentu lub zawierały ornament geometryczny. Egzemplarz odkryty na Wawelu jest unikatowy ze względu na swoje zdobienie. Jest to jedyny przykład, kiedy na wczesnośredniowiecznym pierścieniu z terenu Polski przedstawione są wizerunki ludzkie (i w ogóle figuralne) - wskazuje Jerzy Trzebiński. - Co więcej, jest to przedstawienie pozbawione odwołań do religii chrześcijańskiej.

Zdaniem archeologów dwie, przeciwstawne twarze mogą być nawiązaniem do mitologii rzymskiej, w której pojawia się Janus - bóg o dwóch twarzach.

Sama forma przedmiotu jest natomiast dość typowa dla obszaru Polski, w związku z czym - jak informują specjaliści - na chwilę obecną wydaje się, że jest to wyrób lokalny.

Do kogo mógł należeć pierścień?

- Niewątpliwie do przedstawiciela elity państwa piastowskiego. Można przypuszczać, że była to raczej osoba świecka i kobieta, ale trudno to jednoznacznie określić - zaznacza archeolog wawelski Jerzy Trzebiński.

Badania w podziemiach Wieży Duńskiej to część prac badawczych trwających nieustannie na wzgórzu wawelskim.

Wieża Duńska to jedna z czterech wież mieszkalnych Zamku Królewskiego na Wawelu. Przylega do skrzydła wschodniego w jego części północnej (też obok Kurzej Stopki, na lewo od niej).

Polacy się starzeją