Ppłk Franciszek Ludwik Oremus ps. „Szteyer”, „Żelazny” urodził się 10 stycznia 1925 roku w Izdebniku. Od kwietnia 1941 roku był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej na Placówce Izdebnik w Obwodzie Wadowice Okręgu ZWZ–AK Śląsk. Podczas Akcji „Burza” został szefem sekcji rozpoznania w Oddziale Partyzanckim „Limba” w składzie 4. Batalionu 12. Pułku Piechoty AK Grupy Operacyjnej „Śląsk Cieszyński”. Od lutego 1945 roku żołnierz Drugiej Konspiracji Niepodległościowej. W styczniu 1946 roku współorganizował Oddział Partyzancki „Błyskawica II” działający w strukturze Okręgu Krakowskiego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. W listopadzie 1948 roku został aresztowany przez żołnierzy KBW. Po przesłuchaniach, podczas których był torturowany został skazany na 15 lat pozbawienia wolności. Więziono go we Wronkach oraz w Warszawie przy ul. Rakowieckiej. W czerwcu 1956 roku został zwolniony na mocy amnestii. Do 1986 roku był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa.
Prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej i Więźniów Politycznych, współorganizator Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego. Fundator oraz inicjator odsłonięcia wielu tablic i obelisków upamiętniających czyn zbrojny Polskiego Państwa Podziemnego. Uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz innymi odznaczeniami.
