Peter Westen, Francesco Nullo i inni. Miejsca pamięci na starym cmentarzu w Olkuszu
Stary cmentarz w Olkuszu powstał około 1815 roku. Najprawdopodobniej pomiędzy 1826 a 1843 rokiem natomiast powstała część prawosławna, w której grzebano rosyjskich żołnierzy i urzędników oraz zmarłych członków ich rodzin i małe dzieci. Szacuje się, że w kwaterze pochowano od 200 do 300 osób.
Groby i miejsca pamięci na olkuskim starym cmentarzu
Zdecydowanie najsłynniejszym obiektem na olkuskim starym cmentarzu jest grób oraz pomnik Francesco Nullo. Obok włoskiego pułkownika spoczywa dwóch powstańców, którzy polegli w bitwie pod Krzykawką. Upamiętniają ich osobne płyty nagrobne.
Niedaleko grobu i pomnika Nullo znajduję się popiersie założyciela Fabryki Naczyń „Westen” w Olkuszu oraz Fabryki Wyrobów Gumowych w Wolbromiu Petera Westena. Symboliczny pomnik upamiętniający austriackiego przemysłowca został odsłonięty w 2013 roku z inicjatywy mieszkańców.
W północnej części cmentarza można znaleźć natomiast pomnik upamiętniający mieszkańców powiatu olkuskiego, którzy podczas II wojny światowej zginęli w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych. Za pomnikiem ustawiono sześć prostokątnych tablic z nazwiskami ofiar. Pomnik powstał w 2005 roku.
W 2009 natomiast powstał obelisk upamiętniający ofiary wojen w Europie. W tym samym roku postawiono także pomnik z drewnianym krzyżem, który upamiętnia powstanie warszawskie. Inicjatorami wzniesienia obelisku byli olkuscy harcerze.
Najnowszym pomnikiem na starym cmentarzu jest Pieta Katyńska. Upamiętnia ona wymordowanych przez Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR polskich oficerów. Inicjatorem i fundatorem pomnika był Mieczysław Karwiński.
Nie sposób nie wspomnieć także o „ścianie pamięci”, która znajduje się na murze oddzielającym strony katolicką i prawosławną. Można tam zobaczyć tablice upamiętniające Włochów walczących w powstaniu styczniowym, mieszkańców ziemi olkuskiej poległych w wojnie polsko-bolszewickiej oraz walczących na frontach II wojny światowej, członków 23. I 106. Dywizji Piechoty Armii Krajowej, którzy walczyli w oddziałach partyzanckich „Surowiec” i „Suszarnia” a także tułaczów i żołnierzy I i II Armii Wojska Polskiego.
