Pogrzeb Oresta Lenczyka w Krakowie. Wybitny trener piłkarski, który pracował m. in. w Cracovii i Wiśle, spoczął na Bielanach

W Wiśle, z którą odnosił znaczące sukcesy zarówno w lidze, jak i w Europie, pracował czterokrotnie. Z kolei w sezonie 2009-2010, przełamując krakowskie schematy i uprzedzenia, stanął na czele piłkarskiej drużyny Cracovii, ratując ją po pamiętnych derbach z „Białą Gwiazdą” na Suchych Stawach przed spadkiem z ekstraklasy.

Na cmentarzu parafialnym na Bielanach pojawili się delegaci i poczty sztandarowe krakowskich klubów oraz Małopolskiego Związku Piłki Nożnej. Pożegnać go przyjechało wiele osób ze środowiska piłkarskiego, kolegów po fachu, jego byłych podopiecznych i nie tylko. Pojawili się m.in. Franciszek Smuda, Waldemar Fornalik, Kazimierz Moskal, Jacek Magiera, Arkadiusz Głowacki, Maciej Stolarczyk, Władysław Łach, Andrzej Turecki, Dariusz Marzec, Radosław Matusiak, Zdzisław Strojek, Rafał Grodzicki, Leszek Lipka, Łukasz Garguła, Łukasz Surma, Mariusz Śrutwa.

Orest Lenczyk był postacią charyzmatyczną, wielką osobowością. Reprezentował starą szkołę trenerską, ale wielce oryginalną. Był człowiekiem oczytanym, interesował się nie tylko futbolem. Miał swój specyficzny styl i poczucie humoru - wspomina prezes MZPN Ryszard Kołtun, który poznał pochodzącego z Sanoka szkoleniowca już w latach 70. ubiegłego wieku, gdy ten poprowadził Wisłę do niewyobrażalnego dziś w polskich realiach sukcesu – ćwierćfinału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych.

By mogło do tego dojść, „Biała Gwiazda” musiała zdobyć tytuł mistrza Polski. Dokonała tego dzięki Orestowi Lenczykowi w sezonie 1977/1978 - to był pierwszy dla krakowian tytuł od ponad ćwierć wieku, a zarazem w ogóle pierwszy w historii tego klubu pod wodzą polskiego szkoleniowca.

Do Wisły wracał jeszcze trzykrotnie: na lata 1984/1985, na krótko w 1994 roku oraz w sezonie 2000/2001. W tym ostatnim okresie znów osiągnął historyczny sukces – po niesamowitym rewanżu przy Reymonta z Realem Saragossa, w którym Wisła dzięki jego intuicji i dokonanym w przerwie zmianom odwróciła nieprzychylny los, po raz pierwszy polska drużyna wyrzuciła za burtę europejskich pucharów zespół z Hiszpanii.

Pochodził z Podkarpacia, ale osiadł na stałe w Krakowie. Stąd wyprowadzał się na krótko, gdy podejmował pracę w innych klubach. Do największych sukcesów Oresta Lenczyka należało kolejne mistrzostwo Polski - ze Śląskiem Wrocław w 2012 roku oraz dwukrotnie wicemistrzostwo (ze Śląskiem i GKS Bełchatów) i trzecie miejsce na podium (ze Śląskiem i Ruchem Chorzów), a także awans z Zagłębiem Lubin do ekstraklasy.

Trzykrotnie był wybierany Trenerem Roku. W pamięci swoich licznych podopiecznych, którzy tak wiele mu zawdzięczają, pozostanie na zawsze.

Swój pożegnalny wpis zamieścił w mediach społecznościowych Michał Probierz, podobnie jak Orest Lenczyk przed laty trener zarówno Wisły, jak i Cracovii.

"Wyrazy współczucia dla rodziny i bliskich Oresta Lenczyka. Zapamiętam go jako porządnego człowieka i wyjątkowego trenera. Niech spoczywa w pokoju" - napisał na platformie X selekcjoner, który przebywa z kadrą w Niemczech na turnieju Euro 2024.