Tędy kiedyś płynęła Wisła! Od koryta Starej Wisły przez zadrzewioną aleję po zakorkowaną arterię. Poznajesz to miejsce? 27.09

Stara Wisła była północnym odgałęzieniem Wisły. Od XIV do XVI wieku odgałęzienie to stanowiło główny nurt rzeki na terenie miasta, przebiegający wzdłuż obecnej ul. Józefa Dietla i Al. Daszyńskiego, oddzielając Stradom od Kazimierza.

U jej początku znajdowała się sporych rozmiarów wyspa, ujęta ramionami Wisły (zwana Kępą). Na Starej Wiśle, w osi dzisiejszych ulic Stradomskiej i Krakowskiej, znajdował się jedyny w średniowiecznym Krakowie stały most, zwany Królewskim (obecnie nieistniejący).

Więcej w galerii:

W 1655 r. podczas oblężenia Krakowa przez wojska szwedzkie, rzekę Prądnik (której wody zasilały koryto Starej Wisły) skierowano na wschód z ujściem do Wisły w rejonie Dąbia. Działania te sprawiły, że Stara Wisła zaczęła przeobrażać się w zamulony kanał ściekowy Kazimierza i Stradomia, powodujący zagrożenie dla zdrowia mieszkańców (świadczą o tym liczne epidemie cholery w latach 1849 - 1873).

Podejmowano próby oczyszczenia koryta - w 1818 roku przebito kanał na teren „Kępy”, korygując bieg początkowego odcinka koryta i umożliwiając silniejszy przepływ świeżej wody. W latach 1854–55 wybudowano nad rzeką drewniany most, w 1863 roku przebudowano go na ceglany (obecnie przebudowywany wiadukt kolejowy nad ulicą Grzegórzecką).

W 1873 roku Rada Miejska zdecydowała o całkowitym zasypaniu koryta Starej Wisły.

Prace przy zasypywaniu koryta trwały od 1878 do 1880 roku. W miejscu dawnego koryta rzeki powstała zadrzewiona aleja nazwana Plantami Dietlowskimi (pomysłodawcą utworzenia w tym miejscu spacerowych plant był ówczesny prezydent miasta Józef Dietl). Pozostałością po Starej Wiśle jest dziś nazwa ulicy Starowiślnej oraz most wybudowany nad dawnym korytem rzeki u zbiegu ulic Dietla, Blich i Grzegórzeckiej obecnie przebudowywany (w większości został rozebrany).

Parkowa zieleń została zniszczona w trakcie I wojny światowej m.in. z powodu budowy rowów strzeleckich. W latach 20. XIX w. częściowo odrestaurowano roślinność według projektu Aleksandra Gauzego, inspektora ogrodów miejskich.

Przez kolejne lata jednak potrzeby komunikacyjne Krakowa rosły, więc trzeba było stopniowo zawężać tereny zielone, by poszerzać jezdnię. Swój parkowy charakter ulica ostatecznie utraciła w 1970 r. po wybudowaniu torowiska tramwajowego w stronę Mostu Grunwaldzkiego.

Sięgnij po więcej niesamowitych archiwalnych zdjęć. Przejdź do galerii:

Źródło: dawnemapykrakowa.pl

Największe pożary we Francji od stu lat