W przyszłym roku okaże się, czy mamy najstarszą cerkiew na Łemkowszczyźnie

Na jakim etapie są zaplanowane na ten rok remonty w cerkwi?
Na razie koniec, ale nie oznacza to, że spoczęliśmy na laurach. Ostatnio zauważyłem, że lekko przechyliła się jedna z wieżyczek nad prezbiterium. Ta najmniejsza. Trzeba będzie sprawdzić, co się dzieje - czy po prostu wysunęła się któraś belka, czy przegniła. Zważywszy, że cały czas mamy do czynienia z zabytkiem, prace będą skomplikowane, a w razie konieczności wymiany któregoś z elementów potrzeba będzie sporych pieniędzy.

Skąd je wziąć?
Na razie czekamy na wyniki analizy, wówczas będziemy podejmowali decyzję. Przed nami inne, równie skomplikowane prace przy podwalinach w prezbiterium. Oprócz prac typowo konserwatorskich, będą również archeologiczne. To jedyna bowiem okazja, by sprawdzić, czy obecna cerkiew jest tą pierwszą i jedyną w Kwiatoniu, czy wręcz przeciwnie - kolejną.

I odpowiedź będzie w ziemi pod świątynią?
Tak. Bowiem ściśle przestrzeganą zasadą było, że nowa cerkiew zawsze powstawała w miejscu starej. Wynikało to z faktu, że miejsce było poświęcone, a więc jedyne godne, by nowa świątynia mogła powstać.

Są przesłanki, które dają podstawy do myślenia, że coś znajdziemy?
W przemyskich archiwach jest dokument o tym, że ówczesny właściciel tychże dóbr, niejaki Jan Tarło, wojewoda sandomierski, przekazuje do uściańskiej parafii cerkiew. Jeśli nic nie znajdziemy, oznacza to, że obecna cerkiew jest najstarszą na Łemkowszczyźnie. Na tym nie koniec - planujemy jeszcze remont podłogi w kruchcie. Ponieważ zakres prac jest szeroki, potrzeba będzie sporo pieniędzy. O wsparcie będziemy prosili konserwatora zabytków, o ministerialne dotacje będą starali się także nasi konserwatorzy.

Sezon turystyczny za nami. W Kwiatoniu też cisza?
Skąd! Nie dalej jak w sobotę miałem trzy autokary gości.

Rozmawiała Halina Gajda

Gazeta Gorlicka