Wisła Can-Pack: pożegnanie Hernandeza, drużyna z nowym trenerem [ZDJĘCIA]

"TS Wisła pragnie podziękować Panu Jose Hernadez za jego pracę i wspólne sukcesy osiągnięte w ostatnich trzech latach. Pan Jose Hernadez tą drogą pragnie podziękować Klubowi za otrzymaną możliwość pracy z Drużyną Wisła Can-Pack oraz fanom Drużyny za wspólnie spędzone lata." - czytamy na oficjalnej stronie klubu.

Koszykarek nie głaszczę
Rozmowa z trenerem Jose Hernandezem,który po prawie czterech latach rozstał się z Wisłą Can-Pack

Marta Fernandez, była wiślaczka, napisała: Jose, zachowaj w pamięci dobre momenty.
Zabiorę ze sobą do Hiszpanii wspomnienia wielu wielkich chwil. Jestem wdzięczny Wiśle za to, że zaufała mi cztery lata temu. Dziękuję też kibicom za wsparcie. W sobotę dostałem ponad sto wiadomości od różnych osób z Polski, często nie znanych mi osobiście. Bardzo mnie to wzruszyło i uświadomiło mi, że zrobiłem dla tego klubu więcej, niż mi się wydaje.

Gdy latem ogłoszono kadrę na ten sezon, wydawało się, że będzie to prawdziwy "dream-team". Co poszło nie tak?
Jak przyznał kiedyś sam prezes, pomyliliśmy się co do niektórych transferów. Poza tym, wizja "dream-teamu" obejmowała zatrudnienie Katie Douglas, która ostatecznie nie mogła zagrać u nas z powodu kontuzji. Alana Beard nie była w stanie zastąpić jej w pewnych aspektach. Ostatecznie nie mieliśmy w składzie zbyt wielu postaci, które w ostatnich latach osiągnęły coś ważnego w Eurolidze. Oczywiście, sam popełniłem pewne błędy. Ale nie więcej, niż w poprzednich sezonach. Tyle, że w tym sezonie nie miałem takiego zaufania do drużyny, a drużyna do mnie, jak w latach poprzednich. Nie było takiej "chemii" w zespole. A przecież ja się nie zmieniłem. Należałoby więc przeanalizować, dlaczego coś nie wyszło.

Niektórzy zarzucali Panu, że nie wykorzystał Pan potencjału Polek. Inni, że był Pan za słabym psychologiem.
Kiedy któraś zawodniczka nie gra tak, jak powinna, zaczyna się dużo mówić o stronie psychologicznej. A moim zdaniem, trzeba popatrzeć na dokonania takiej koszykarki w przeszłości. Niektóre nie funkcjonowały odpowiednio nie tylko przy tym jednym trenerze, ale i w innych drużynach. Nie sądzę, abym musiał motywować do pracy zawodowe koszykarki, zarabiające dużo pieniędzy. Zawodniczek takich nie należy rozpieszczać, głaskać, tylko od nich wymagać. I powinny one przemawiać na boisku, a nie poza nim.

Zawodniczki pożegnały Pana jakoś specjalnie? W końcu z Pauliną Pawlak, czy Katarzyną Krężel pracowaliście wspólnie trzeci rok.
Nie, idziemy każdy w swoją stronę. To świat zawodowego sportu. Są zawodniczki, którym jest przykro, że się rozstajemy, ale inne będą z tego zadowolone. Bo przy innym trenerze będą więcej grać.

Jakie ma Pan teraz plany?
Chciałbym teraz na jakiś czas zawiesić karierę zawodowego trenera i poświęcić się innym projektom, m. in. sportowi młodzieżowemu. Przez wiele lat żyłem poza domem, zaniedbałem życie rodzinne i chcę się teraz na tym skoncentrować. Miałem to szczęście, że podczas pracy w Wiśle zarobiłem dość istotne pieniądze i teraz mogę to wykorzystać. Zostawiam sobie jednak furtkę, na wypadek gdyby w przyszłym sezonie pojawiła się jakaś bardzo interesująca oferta z któregoś z europejskich klubów.

Za Krakowem nie będzie Pan tęsknił?
Na pewno będzie mi brakowało przesiadywania na Rynku. Ale i tak większość czasu poświęcałem tu pracy i nie miałem bujnego życia towarzyskiego. Dzięki temu odchodzę teraz z wielkimi wspomnieniami, ale bez konieczności wielkich pożegnań.

Rozmawiała Justyna Krupa

Codziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
"Gazeta Krakowska" na Twitterze